Co ci dolega kotku

O najczęstszych przyczynach dolegliwości kotów opowiada lekarz weterynarii z Kliniki Chorób Zakaźnych w Warszawie Bożena Malewska-Biel.

Sucha skóra i łupież – przyczyną mogą być pasożyty (np. wszy lub świerzbowiec), ale znacznie częściej są to objawy np. nieprawidłowego żywienia lub chorób systemowych, wątroby, nerek albo zaburzeń hormonalnych. Bywa też, że objawy takie pojawiają się w wyniku tzw. choroby pokastracyjnej.

Przypominające pieprz ziarnka na futrze – najczęściej są to pchły lub kleszcze. Koty często ugryzione miejsca rozdrapują i w efekcie tworzą się tam rany. Najlepszym środkiem zapobiegawczym są preparaty przeciwkleszczowe (działają także na pchły).

Łyse miejsca, rzadkie futro  – choroby skóry. Powodem może być m. in. świąd, świerzb, grzybica lub alergie.

Blade, niemal białe dziąsła – to pierwszy objaw anemii (bardzo niebezpiecznej dla kotów). Badanie każdego kota zaczyna się od obejrzenia spojówek i dziąseł. Gdy są one białe, należy zrobić badanie krwi, by sprawdzić, czy kot nie ma białaczki. Również przy niektórych nowotworach, chorobach serca czy problemach z oddychaniem dochodzi do anemii.

Wypadanie jedzenia z pyszczka – przyczyną może być zapalenie jamy ustnej, zepsute zęby lub porażenie nerwu (objaw neurologiczny), który unerwia język i kąciki ust (towarzyszy temu wyciek śliny). Czasem kot nie może wtedy gryźć w ogóle, a czasem tylko jedną stroną.

Niejedzenie mimo oznak głodu – przyczyną może być zaleganie czegoś w jamie ustnej zwierzaka, ale też jej choroba, problem z zębami czy infekcja. Najłatwiej to rozpoznać, gdy kot bierze jedzenie do pyszczka i wypluwa je, jakby go parzyło.

Nadmierne tycie – często zdarza się po kastracji, kiedy kot ma mniejsze zapotrzebowanie energetyczne, a je tyle co przed zabiegiem. Najczęściej dotyczy to zwierząt domowych, które większość dnia śpią i są przekarmiane.

Chudnięcie – przyczyną może być np. nadczynność tarczycy. Zwierzęta chudą również przy przewlekłych zapaleniach nerek, np. mocznicy. Błędem jest odrobaczanie kota, gdy ten chudnie i nie wiemy, co mu dolega (odrobaczając kota chorego na wątrobę czy nerki, pogarszamy jego stan zdrowia). Robaki bardzo szkodzą zwierzętom bardzo młodym, które mogą nawet zabić, ale nie dotyczy to zwierząt dorosłych – one żyją razem w symbiozie. Aby sprawdzić, czy rzeczywiście kot jest zarobaczony, należy wykonać badanie kału.

Zwierzę bez powodu okazuje objawy zmęczenia, ciężko oddycha – być może coś zalega w klatce piersiowej. Bywa to również spowodowane chorobami serca lub płuc (płyn w jamie opłucnej lub otrzewnowej).

Kot chowa się – może być ranny, chory lub coś go bardzo przestraszyło.

Spuchnięte oczy, ropienie oczu i wyciek – objaw chorób zakaźnych lub zapalenia oka. Może to być nowotwór powieki, spojówki, gałki ocznej lub coś przeszkadzającego na powiece.

Potrząsanie głową – choroby uszu, wywołane przez pasożyty wewnętrzne (świerzbowiec), stan zapalny lub zalegająca woskowina.

Przykry zapach z uszu – zapalenie ropne ucha środkowego lub zewnętrznego, infekcja, może nowotwór. Konieczne jest badanie bakteriologiczne i natychmiastowe odpowiednie leczenie.

Zwierzę nagle zaczyna siusiać obok kuwety – przyczyną może być zapalenie dolnych dróg moczowych lub nagła zmiana w otoczeniu kota, której zwierzę nie akceptuje, np. wyjazd właściciela. Na wszelki wypadek należy zbadać mocz, starannie wyczyścić kuwetę i poświęcić kotu więcej uwagi.

Zaparcie – jest to ogromny problem kotów, spowodowany małą ilością ruchu i jednostajnym żywieniem (trudno powiedzieć, czy karmy komercyjne są odpowiednio zbilansowane – choroby żołądka kotów stały się plagą). Na zaparcia najlepiej podawać parafinę, która jest najbezpieczniejszym lekiem, a także zwykły olej lub mleko.

Biegunka – może pojawić się przy niektórych pasożytach wewnętrznych, przy dużym zarobaczeniu lub zapaleniu trzustki. Biegunki towarzyszą również chorobom wątroby a także panleukopenii lub nietolerancji pokarmowej. Może je wywołać nawet podanie mleka lub podrobów (nie należy ich stale serwować pupilowi).

Wymiotuje zaraz po jedzeniu – najczęściej zdarza się to, gdy kot za szybko je lub ma zbyt dużą przerwę między posiłkami. Kot powinien mieć stały dostęp do pokarmu – w wypadku żarłocznych zwierzaków umożliwiają to specjalne urządzenia do dawkowania pokarmu. Przyczyną wymiotów po jedzeniu może być także sierść zalegająca w układzie pokarmowym.

Wzmożone pragnienie – jest zawsze objawem choroby. Gdy kot pochłania ogromne ilości płynów (zazwyczaj pije bardzo mało, dwa-trzy razy dziennie), należy zbadać mu nerki, poziom cukru i wątrobę.

Trudności z oddychaniem – przyczyną może być zapalenie płuc, płyn w jamie opłucnej lub choroby serca.

Kaszel – towarzyszy chorobom wirusowym, bakteryjnym zapaleniom płuc i tchawicy przy zarobaczeniu robakami opłucnymi. Potworny, wręcz przerażający kaszel towarzyszy astmie kotów – schorzeniu, które leczy się tylko sterydami.

Wypadanie sierści – wszystkie koty tracą sierść w warunkach domowych. Dopóki nie ma wyłysień, to nie ma problemu. Niektóre koty po wylizywaniu sierści wymiotują i należy podawać im pasty odkłaczające.

Dławienie podczas jedzenia – przyczyną może być zapalenie migdałków i gardła albo problem z przełykiem. Zapalenie żołądka również powoduje zakrztuszenia i zadławienia pokarmem. Kot mógł też po prostu połknąć podczas zabawy np. nitkę.