26.03.2020

Jaguarundi – dziki kot, o którym nigdy nie słyszałeś

Nikoletta Parchimowicz

Nikoletta Parchimowicz

Ten tekst przeczytasz w 4 minuty

Mimo iż jest szeroko rozpowszechniony, mimo że preferuje dzienny tryb zycia – mało kto zna to zwierzę. Jaguarundi – czy słyszałeś kiedykolwiek o takim kocie?

jaguarundi

fot. Shutterstock

Jaguarundi (jaguarundi amerykański, puma yagouaroundi) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae). Można go spotkać na terenie od Paragwaju, przez Argentynę, Brazylię aż po południowo-wschodnią część Stanów Zjednoczonych. Do szerokiego środowiska, w którym występuje ten kot, nie wlicza się teren Andów.

Wyjątkowo tajemniczy kot

Choć ogólnie uważa się go za najczęściej występującego kota na półkuli zachodniej, ​​biolodzy i pozostała część społeczeństwa wiedzą niewiele o tym zagadkowym drapieżniku. Jaguarundi to z pewnością bardzo dziki kot. Jego obserwacja w naturze jest niezwykle trudna. Choć jest aktywny głównie za dnia – jest płochliwy i doskonale się ukrywa. Zazwyczaj porusza się w gęstwinie – jego rdzawe, szare lub czarne futro ułatwia efektywny kamuflaż. To między innymi przez to nasza wiedza na temat trybu jego życia, rozmnażania i preferencji jest dość znikoma. Większość informacji dotyczących jaguarundi występuje zazwyczaj wspólnie ze słowami „około” i „prawdopodobnie”.

jaguarundi

Jaguarundi – kot przypominający łasicę

Puma jaguarundi przypomina łasicę. Ma podłużne ciało osadzone na krótkich nóżkach oraz długi ogon. Głowa jest za to malutka i spiczasta. Łasicowatego wizerunku dopełniają małe i okrągłe uszy, a także lśniąca, jednobarwna sierść w kolorze rdzawym, szarym bądź czarnym. Co ciekawe, wszystkie kolory płaszcza mogą wystąpić w jednym miocie. Zazwyczaj jednak ciemniejsze kolory występują u osobników zamieszkujących gęstwiny i tropiki, jaśniejsze natomiast u tych, które za swoje siedlisko wybrały bardziej suche tereny.

Przystosowany do każdych warunków

Kot ten zamieszkuje rozległe i różnorodne części Ameryki Środkowej i Południowej. Spośród wszystkich kotów z Nowego Świata, jaguarundi najlepiej przystosowują się do różnych środowisk. Nie chodzi jedynie o ubarwienie futra, preferowane pożywienie, dzienny bądź nocny tryb życia, ale także o umiejętności niezbędne do przetrwania. W zależności od dostępności pożywienia zmienia się jego menu. Poluje na bardzo różne ofiary: od małp, po żaby i króliki, ale także owady i… owoce. Może funkcjonować za dnia, ale również nocą. Potrafi także pływać, czy wspinać się po drzewach.

Co ciekawe, harmonogram swojej aktywności układa zazwyczaj wprost przeciwnie do większości innych drapieżników występujących na danym terenie. To sprytne zachowanie może być nowszą formą adaptacji do współistnienia z innymi mięsożercami, takimi jak ocelot, jaguar i puma.

dwa jaguarundi

Dźwięki nie z tej Ziemi

Jaguarundi posiada niezwykle szeroką gamę prezentowanych dźwięków. Udokumentowano aż 13 różnych tonów, które potrafi z siebie wydawać. Miauczenie, wycie, zawodzenie, szczekanie, warczenie, zgrzytanie zębami, ćwierkanie niczym ptaki – to tylko część tego, co możemy od niego usłyszeć.

Jaguarundi

Wygląd:

Wyglądem, jak i budową wewnętrzną jaguarundi przypomina łasicę. Ma mały, spiczasty pyszczek, długie ciało i krótkie nogi. Jednolite futerko może mieć barwę rdzawą, szarą lub czarną. Uszy są małe i okrągłe, ogon natomiast może liczyć prawie drugie tyle, co tułów! Samice są naturalnie mniejsze i lżejsze od samców.

Długość ciała: ok. 65 cm

Długość ogona: ok. 45 cm

Masa: 4-9 kg

Tryb życia:

Jaguarundi woli prawdopodobnie dzienny tryb życia, ale jest aktywny również w nocy. Jest bardzo płochliwy. Żyje na dużym obszarze Ameryki Środkowej i Południowej (prawdopodobnie także Floryda), dlatego wykształcił umiejętność przetrwania w zróżnicowanym środowisku. Można go spotkać w gęstych zaroślach, na bagnach, na obrzeżach lasów deszczowych – najchętniej w pobliżu wody, ale także na suchych, wręcz jałowych obszarach oraz na pustyniach i półpustyniach. Doskonale pływa i wspina się po drzewach. Podobnie jak inne koty swoje terytorium oznacza poprzez drapanie ziemi i oddawanie moczu.

Pożywienie:

Jaguarundi jest oczywiście drapieżnikiem. Żywi się małymi ssakami, stawonogami, ptakami, żabami, rybami, królikami, wiewiórkami, oposami, a nawet małpami! Nie jest jednak wyłącznie mięsożerny – ke także owoce.

Długość życia:

W niewoli żyje do 15 lat. Na wolności zapewne o wiele krócej.

Rozmnażanie:

Jaguarundi jest samotnikiem. Towarzystwa szuka jedynie w celu prokreacji. Dojrzałość płciową jaguarundi osiąga w okolicach 2. roku życia. Ciąża samicy trwa około 70 dni, a jej efektem są najczęściej 2, czasami 3,a rzadko 4 cętkowane maluchy. Cętki szybko ustępują jednolitemu umaszczeniu. W wieku 6 tygodni młode przerzucają się z mleka matki na pokarm stały.

Ochrona:

Jego liczebność maleje, a status jest bliski zagrożeniu. Największym niebezpieczeństwem dla tego kota nie jest jednak kłusownictwo ze względu na futro (to na szczęście nie nadaje się do obróbki), ale wycinka lasów deszczowych, a więc kurczenie się środowiska naturalnego i utrata oraz fragmentacja siedlisk. Innymi zagrożeniami są: pułapki zastawiane na inne zwierzęta oraz gniew rolników tracących przez te dzikie koty swój drób.

jaguar na drzewie

Jaguarandi w domu?

Legenda głosi, że rdzenni mieszkańcy Ameryki Środkowej udamawiali jaguarundi w celu ochrony zbiorów pożywienia przed gryzoniami. Z tego samego powodu starożytni Egipcjanie udomowili kota nubijskiego. Choć amerykańskie pumy wywiązywały się ze swoich obowiązków, nie wyrażały ochoty na zacieśnianie relacji z człowiekiem. Dziś absolutnie nie zaleca się trzymania jaguarundi w domostwach.

„Kota-łasicę” – jaguarundi rzadko można zobaczyć nawet w ZOO. Zwierzę to bardzo pragnie zostać w swoim naturalnym środowisku i nie zdradzać więcej na temat swojej tajemniczej natury. Jest z pewnością fascynujący i, jak każdy osobnik z rodziny kotowatych, wyjątkowo sprytny i skryty. Zapewne głównie dzięki temu jego liczebność nie jest zagrożona w takim stopniu, jak w przypadku wielu innych dzikich kotów.

Pierwsza publikacja: 25.04.2022

Podziel się tym artykułem:

Nikoletta Parchimowicz
Nikoletta Parchimowicz

Miłośniczka kotów, catsitterka, behawiorystka. Piszę o kotach od wielu lat. O ich naturze uczę się natomiast, odkąd pamiętam. Czuję z kotowatymi niesamowitą więź i porozumienie.

Zobacz powiązane artykuły

19.03.2024

Karakal – dziki drapieżnik czy domowy pupil?

Ten tekst przeczytasz w 4 minuty

Pędzelki na uszach, krótki ogon i zwinne ciało – to cechy dzikiego gatunku kota – karakala. Choć nazywany jest też rysiem stepowym, to wcale nie należy do rzędu rysi, a bliżej mu do złotokota afrykańskiego. Zasięg występowania tego kota obejmuje znaczą część Afryki i rozciąga się przez Azję Mniejszą aż do Indii.

null

undefined

18.03.2024

Jak wysiać trawę dla kota na Wielkanoc? Sprawdź!

Ten tekst przeczytasz w 3 minuty

Powód, dla którego koty tak uwielbiają trawę, nadal pozostaje tajemnicą – możemy się go tylko domyślać. I zadbać o nasze mruczki, przygotowując im smaczną trawę, zwłaszcza na Wielkanoc. Jak wysiać trawę dla kota? Podpowiadamy!

jak wysiać trawę dla kota

undefined

13.03.2024

Dlaczego koci język jest szorstki? Rola tajemniczych wypustek

Ten tekst przeczytasz w 2 minuty

Każdy, kogo kiedykolwiek polizał kot, pamięta na pewno, jak szorstki jest jego język. Dlaczego taki słodkie, miękkie stworzenie ma język jak tarka do warzyw? Sprawdźmy, jakie są tego przyczyny!

dlaczego język kota jest szorstki

undefined

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata kotów!

Zapisz się