KOT EGIPSKI MAU (EGYPTIAN MAU)

Te małe cętkowane koty to prawdziwy relikt przeszłości. „Mau” to po egipsku po prostu… kot. Być może jest pradziadem wszystkich mruczków.

egipski mau
  1. Charakter
  2. Wady i zalety
  3. Zdrowie
  4. Historia
  5. Wzorzec
  6. Ciekawostki

Charakter rasy egipski mau

Kot egipski mau jest niezwykle żywotny, chętny do zabawy i odważny w swoich poczynaniach. Nie znosi nudy. To kot w typie psa. Chętnie przebywa z ludźmi i lubi, kiedy poświęca mu się uwagę. Choć łatwo przychodzi mu nawiązywanie relacji z człowiekiem, to przywiązuje się tylko do swoich opiekunów. Jest wobec nich niezwykle lojalny i oddany. Potrafi podążać za nimi krok w krok niczym cień. Wobec obcych osób egipski mau może być z początku nieco nieśmiały.

koty egipskie mau

Kot rasy egipski mau  z entuzjazmem przyjmie każdą formę aktywności i rozrywki, która będzie w stanie dać upust jego instynktowi łowieckiemu. Łatwo uczy się aportować. Jest niebywale inteligentny. Wciąż szuka sobie zajęcia. Wszystko musi poznać, dotknąć i zrozumieć. Egipski mau jest odważny, zrównoważony, wytrzymały. Dobrze znosi stres i podróże. Powinien mieć do dyspozycji ogród, a jeśli to niemożliwe, można spróbować wyprowadzać go na spacery. Jego częściowo „psi” charakter ułatwi naukę chodzenia na smyczy.

Większość osobników charakteryzuje gadulstwo – egipski mau otwarcie wyraża swoje potrzeby melodyjnym, choć w większości przypadków cichym głosem. Cechą szczególną rasy jest energiczne machanie ogonem przypominające psie, co jest zazwyczaj oznaką zadowolenia.

egipski mau

Kiedy egipski mau jest szczęśliwy, zaczyna dosłownie chichotać. Wobec innych zwierząt przebywających z nim w jednym domu zachowuje postawę nieufno-agresywną, podobnie traktują nowo poznane osoby. Jednak po czasie aklimatyzacji jest w stanie zaakceptować innego zwierzęcego kolegę.



Wady i zalety rasy egipski mau

Egipski mau – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

  • uwielbia jeść – należy zwracać uwagę, aby kot nadmiernie nie przytył
  • jest narażony na występienie kardiomiopatii przerostowej
  • woli ludzi niż inne zwierzęta, ale potrafi także i je zaakceptować

Zalety

  • wierny jak pies i bardzo kocha swojego opiekuna, potrafi nawiązać z nim silna więź
  • chętnie przebywa z ludźmi, jest doskonałym towarzyszem dla dzieci
  • aktywny, bystry i bardzo ruchliwy, zdolny do nauki trików i sztuczek
  • nie boi się wody, egipski mau kąpiele traktuje niczym zabawę
  • koty tej rasy rzadko chorują i długo żyją (14-16 lat, niektóre dożywają nawet 20 lat)
  • dzielnie znosi sytuacje stresowe, łatwo się aklimatyzuje, lubi podróże
  • jest towarzyski, lecz nie natrętny
kot egipski mau


Zdrowie rasy egipski mau

Egipski mau to jedna ze zdrowszych ras, ale istnieje zagrożenie występowania kardiomiopatii przerostowej, czyli choroby mięśnia sercowego. Egipski mau to dobry sprinter. W biegu rozwijają prędkość nawet do 22 km/h (niektóre źródła podają, że nawet do 45 km/h) i bez wysiłku skacze na duże wysokości.

Żywienie

Kot egipski mau odznacza się imponującym apetytem, dlatego należy zapewnić mu dużo ruchu, by nie wpadł w otyłość. Kota tej rasy można karmić zarówno wysokiej jakości karmami gotowymi, jak i dietą typu BARF. Przygotowując domowe posiłki trzeba jednak pamiętać o odpowiedniej suplementacji.

Pielęgnacja

Łatwa i niezbyt wymagająca. Podobnie jak inne koty krótkowłose egipski mau wymaga przeczesania sierści co jakiś czas, np. raz w tygodniu. Na szczęście lubi to. Pozwala się czesać, a nawet kąpać, gdyż lubi wodę. Poza tym konieczne będzie przycinanie pazurów oraz kontrolne wizyty weterynaryjne.

egipski mau


Historia rasy egipski mau

Kot egipski mau to jedna z najstarszych ras domowych. Uważa się, że egipski mau był udomowionym podgatunkiem cętkowanego dzikiego Żbika Nubijskiego. Jednak historia potraktowała ją dość okrutnie i na przestrzeni wieków koty te prawie wyginęły. Mau zaczął być hodowany w latach 50. XX w., co pozwoliło odbudować rasę stojącą na skraju wyniszczenia. Celem hodowców było odbudowanie populacji rasy podobnej do kotów widniejących na starożytnych egipskich malowidłach.

Najbardziej prawdopodobne wersja głosi, że pierwszą hodowlę tego kota założyła rosyjska księżniczka Natalia Trubacka. Po dwóch wojnach światowych liczba kotów drastycznie zmalała. Księżniczka, która zakochała się w egipskich kotach podczas swoich egzotycznych podróży, dzięki zabiegom dyplomatycznym przewiozła dwa okazy z Egiptu do Rzymu. Wkrótce udała się z trzema osobnikami do USA i tam założyła słynną hodowlę Fatima.

egipski mau

Następnie kot egipski mau zaczął zyskiwać coraz większą popularność w Europie, m.in. we Francji, Włoszech, Szwajcarii, gdzie założono pierwszą europejską hodowlę tych uroczych kotów. CFA zatwierdziła rasę w 1968. Pierwsze okazy hodowlane dotarły do Europy w 1992. Rasa początkowo znana była pod nazwą „kot egipski”. Słowo „mau” zostało dodane dopiero w roku 1967. FIFe uznało egipskie mau dopiero w 1992 roku.

Koty te mają egipskie pochodzenie, a niektórzy uważają je za protoplastów wszystkich mruczków domowych. Nazwa „mau” pochodzi od starożytnego egipskiego słowa oznaczającego po prostu „kota”. To właśnie tym mruczkom stawiano pomniki, przedstawiano je na malowidłach i hieroglifach, oraz mumifikowano po śmierci. Otaczali się nimi władcy i bogacze. Były czczone i podziwiane jako małe bóstwa stąpające po ziemi.

koty egipskie mau

Egipski mau w Polsce

Kot egipski mau to rasa stosunkowo rzadka w Polsce. Istnieje jednak kilka hodowli tych kotów.

Wzorzec rasy egipski mau

Kot egipski mau – mau – egyptian mau –  Koty krótkowłose i somalijskie – III kat. FIFe

kod EMS: MAU

  • Pochodzenie: Egipt
  • Charakter: odważny, inteligentny, sprytny, towarzyski; wobec opiekuna lojalny i oddany; życzliwy i towarzyski; egipski mau bywa nieśmiały wobec obcych; ale gdy czuje się bezpiecznie; lubi znajdować się w centrum uwagi; uwielbia pieszczoty.
  • Wielkość: średnia
  • Waga: kot średni; kocur: 3-7 kg, kotka: 3-5 kg.
  • Tyłów: kot długi i pełen gracji i wdzięku.
  • Kształt głowy: duża, kulista, powinien znajdować się na niej wzór litery „M”, czyli znak skarabeusza; pyszczek cechuje bogata mimika; można dzięki niej odczytywać kocie myśli.
  • Uszy: uszy dość duże, szeroko rozstawione, lekko spiczaste, wewnętrzna strona bardzo delikatna, niemal przezroczysta, perłoworóżowa; czasami występują sterczące włoski na krawędziach, od wewnętrznej strony małżowiny; pokryte delikatnym puszkiem.
  • Oczy: duże, bladozielone, lekko skośne; w starszym wieku – agrestowe; bursztynowy kolor akceptowany wyłącznie u młodych kotów, w wieku do 1,5 roku; w kształcie migdałów, szeroko rozstawione; przypominające makijaż obramowanie oczu cienką linią, nadaje kotu „waleczny” wygląd.
  • Nos: jednakowo szeroki na całej długości, długi i prosty, z profilu lekko wypukły, wierzchołek mały i różowy, obramowany na ciemno.
  • Ogon: długi i cienki z wyraźnymi ciemnymi paskami i końcówką.
  • Kończyny: tylne łapy nieco dłuższe od przednich, co wspomaga szybsze bieganie; między kolanem a bokiem znajduje się charakterystyczny pas luźnej skóry; łapy małe delikatne, lekko owalne.
  • Sierść: jedwabista, gęsta, jedwabista i bardzo delikatna, ściśle przylegająca do ciała, miękka w dotyku z pięknym połyskiem, włosy średniej długości, dłuższe włosy mają do 3 obwódek ciemniejszej barwy.; podszerstek biały; na włosach okrywowych występują dwa lub trzy pasma tickingu; ponieważ jest dość rzadka, nie zapewnia kotu wystarczającej ochrony przed zimnem, dlatego podczas chłodniejszej aury należy dodatkowo chronić go przed niską temperaturą; bardzo dobrze czują się w ciepłych czterech kątach.
  • Maść: srebrna, brązowa, smoke (dymny); jest to jedna z niewielu naturalnie cętkowanych kocich ras; odmian nie należy krzyżować między sobą; we wszystkich odmianach wzorzec rasy wymaga występowania ciemnych plamek na tułowiu, pierścieni na ogonie i otwartych pierścieni na łapkach, na czole obowiązkowy jest element „M”, tak zwany znak skarabeusza, na szyi zaś charakterystyczne „naszyjniki”; wzdłuż kręgosłupa ciągnie się ciemna pręga; przy ocenie kota bardzo ważny jest kontrast między plamkami a barwą podstawową okrywy.
  • Odporność/podatność na choroby: kot odporny i wytrzymały; istnieje ryzyko występowania kardiomiopatii przerostowej.
  • Długość życia: 14-16, nawet 20 lat
  • Możliwość zakupu kota w Polsce: tak
  • Cena kota z rodowodem TICA: 3000-4000 zł
egipski mau


Ciekawostki o rasie egipski mau

Trudno mieć wątpliwości, że współczesny kot egipski mau jest potomkiem starożytnych egipskich kotów. Podobieństwo umaszczenia, kształtu i proporcji ciała oraz królewskiej postawy jest bezsprzeczne.

Od początku historii starożytnego Egiptu koty były utożsamiane z Izydą, boginią płodności i opiekunką ogniska rodzinnego. Ku jej czci wznoszono wiele świątyń. Przypuszcza się, że w owych czasach były one domem dla wielu kotów. Koty stawały się jednak także i ofiarami dla bogini Bastet podczas corocznych świąt oddawania jej czci. Zabicie kota w innym celu było traktowane jako przestępstwo i karane nawet śmiercią.

Słynny egipski makijaż polegający na obrysowywaniu oczu czarnym barwnikiem był wzorowany na kocich oczach. Kot egipski mau do dziś zachwyca swoim „naturalnym makijażem”. Cętki – znak rozpoznawczy tych kotów – znajdują się nie tylko na futrze, lecz także na ich skórze.

egipski mau

Są bardzo dobrymi sprinterami. Potrafią rozwijać prędkość aż do 22 km/h (niektóre źródła podają, że nawet 45 km/h). Są także niezwykle skoczne. Bez wysiłku, z charakterystyczną dla siebie gracją, skaczą na duże wysokości.

Niektórzy przypisują kotom egipskim nadprzyrodzone moce. Wierzą, że zwierzęta te zmieniają ich życie na lepsze, chroniąc przed kłopotami i opiekując się ich domem. Ponoć koty te posiadają dodatkowy zmysł pozwalający przewidywać wszelkie zagrożenia i  niebezpieczeństwa. To prawdziwy „kot na szczęście”!


Podziel się tym artykułem:

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata kotów!

Zapisz się