12.02.2022
Jaki pan, taki kot? Czy istnieje podobieństwo między osobowością mruczka i jego opiekuna?
Pola Bajera
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Czy twój mruczek cię przypomina? Naukowcy udowodnili, że istnieje niezaprzeczalne podobieństwo między cechami osobowości kota i jego opiekuna.
fot. Shutterstock
Według badań przeprowadzonych przez brytyjskich naukowców można zauważyć podobieństwo między cechami osobowości kota i jego opiekuna. Sprawdźmy, na czym polega ta niezaprzeczalna korelacja. Czy można stwierdzić, że jaki pan, taki kot?
Jak rodzic i dziecko
Osobowość ludzka w istotny sposób wpływa na innych ludzi. Zwłaszcza gdy ci drudzy są pod opieką tych pierwszych. To oczywiste w przypadku rodziców i dzieci. Jednak ogólnie, gdy długo z kimś przebywamy, to ta osoba ewidentnie ma na nas mniejszy lub większy wpływ. Do tej pory stosunkowo niewiele było wiadomo na temat relacji między ludźmi i „nie-ludźmi” – zwierzętami. Jednak zaczęto uważniej obserwować interakcje tych dwóch typów istot pod kątem podobieństwa do relacji rodzic-dziecko. Najczęściej jest tak, że opiekunowie odgrywają rolę tak zwanego swoistego rodzica.
Badania Nottingham Trent University
Według nowych badań angielskich naukowców faktycznie zachodzi podobieństwo między cechami osobowości opiekunów i ich zwierząt domowych. Udowodniono, że w pewnym stopniu kot może „wchłonąć” i odzwierciedlić niektóre cechy swojego ludzkiego przyjaciela. W tym badaniu zanalizowano związek między osobowością opiekuna a stylem życia i dobrostanem kociego towarzysza. Opiekunowie mruczków odpowiadali na pytania zawarte w ankiecie. Dotyczyły one osobowości, zdrowia, zachowań oraz relacji z danym zwierzakiem.
Wielu właścicieli uważa swoje zwierzęta za członków rodziny i nawiązuje z nimi bliskie więzi społeczne. Właśnie dlatego na zwierzęta domowe znacząco wpływa sposób, w jaki wchodzą w interakcje z ludźmi – tłumaczy badaczka samopoczucia zwierząt Lauren Finka z Nottingham Trent University.
Finka i jej zespół przeprowadzili ankietę wśród ponad 3000 osób, z których każda była kocim opiekunem. Odpowiedzi na pytania mierzono w skali znanej jako The Big Five Personality Inventory. Jest to miara cech osobowości, która uwzględnia pięć czynników ludzkich zachowań:
- życzliwość/ugodowość,
- sumienność, ekstrawersję,
- neurotyzm
- i otwartość.
Opiekunowie podawali również informacje o swoim zdrowiu i budowie ciała, rasie posiadanego kota, radzeniu sobie w różnych sytuacjach ze zwierzęciem oraz o odmiennych zachowaniach ich mruczków.
Wyniki badań
Wyniki uzyskane przez badaczy wskazują, że istnieje szereg korelacji, które wpływają na ogólny dobrostan kota w koegzystowaniu z człowiekiem, ale także na samą osobowość zwierzaka. Na przykład, gdy dana osoba ma wysoki stopień niestabilności emocjonalnej lub neurotyzmu, jej kot często również cierpi na problemy behawioralne związane z agresją czy lękiem. Takie zwierzaki częściej się stresują i mają problemy fizyczne dotyczące nadwagi. Zdarza się, że poziom kociego neurotyzmu jest wyższy, jeżeli pupil nie ma rodowodu. Natomiast prawdopodobieństwo jest mniejsze, wówczas gdy zwierzę jest rasowe.
Jaki pan, taki kot
To prawda, że podobieństwo między cechami osobowości opiekuna a zachowaniem jego zwierzaka były sprawdzane już wcześniej. Jednak tym razem badania poszły o krok dalej… Znaleziono powiązania w kilku obszarach osobowości, które nie były analizowane do teraz. Badania wykazały, że bardziej ekstrawertyczni właściciele kotów mieli mruczki, które chętniej wychodziły i eksplorowały. Podczas gdy introwertyczni ludzie opiekowali się zwierzakami, które czuły się bardziej komfortowo w domu. Poziom ugodowości ludzi wiązał się z wyższym poziomem zadowolenia opiekuna ze swojego zwierzaka oraz z większym prawdopodobieństwem, że waga kotów jest w normie. Opiekun o najwyższym poziomie sumienności miał mruczka, który był mniej niespokojny, mniej bojaźliwy, mniej agresywny, mniej zdystansowany i bardziej towarzyski. Oczywiście te korelacje nie są przypadkowe. Naukowcy uważają, że dzieje się tak z jakiegoś konkretnego powodu. Jednakże twierdzą, że będą potrzebować więcej podobnych badań po to, by powiązać swoje teorie.
Większość właścicieli chce zapewnić najlepszą możliwą opiekę swoim kotom. Wyniki te podkreślają ważny związek między ludzką osobowością a dobrostanem zwierząt. Potrzebne są dalsze badania, by przeanalizować przyczynowy charakter tego związku, i aby zobaczyć, jak i dlaczego osobowości właścicieli bezpośrednio wpływają na zachowanie i samopoczucie kotów – mówi dr Finka.
„Miniludzie”
Odkrycia są mniej zaskakujące, niż mogłoby się wydawać. Amatorzy kotów są świadomi tego, że nowy mruczek w rodzinie niczym dziecko zaczyna przejmować zachowania swoich opiekunów. Danielle Gunn-Moore, badaczka z Uniwersytetu w Edynburgu, w wywiadzie dla The Times bardzo ciekawie i trafnie określiła swój stosunek do tego zagadnienia: „Koty to minija” – powiedziała.
Koty to wrażliwe stworzenia, na które ludzie wokół silnie wpływają. Są blisko przywiązane do swoich opiekunów i ta sympatia jest wzajemna – dodaje Gunn-Moore.
Sposób, w jaki traktujemy naszych małych przyjaciół ma udowodniony wpływ na ich zdrowie fizyczne i psychiczne. Czasem możemy nie zdawać sobie z tego sprawy. Miejmy nadzieję, że naukowcy jeszcze bardziej zgłębią czynniki tego „telepatycznego” połączenia, jakie mamy z naszymi pupilami.
Trzeba pamiętać, że koty, które są zwierzętami domowymi, nie zawsze mają łatwo. Ważne, abyśmy byli tego świadomi i wiedzieli, jak nasze zachowanie może na nie wpłynąć, zarówno pozytywnie, jak i negatywnie – podsumowuje dr Lauren Finka.
Mam na imię Pola. Ukończyłam Filologię Polską na UW, a obecnie kontynuuję ten kierunek na studiach magisterskich. Zaczęłam też drugie studia z Hispanistyki. Uwielbiam zwierzęta, podróże, kuchnie świata i poezję – piszę też swoją własną. Moja ulubiona rasa kota to devon rex.
