Jaki pan, taki kot? Czy istnieje podobieństwo między osobowością mruczka i jego opiekuna?

Według badań przeprowadzonych przez brytyjskich naukowców można zauważyć podobieństwo między cechami osobowości kota i jego opiekuna. Sprawdźmy, na czym polega ta niezaprzeczalna korelacja. Czy można stwierdzić, że jaki pan, taki kot?

Jak rodzic i dziecko

Osobowość ludzka w istotny sposób wpływa na innych ludzi. Zwłaszcza gdy ci drudzy są pod opieką tych pierwszych. To oczywiste w przypadku rodziców i dzieci. Jednak ogólnie, gdy długo z kimś przebywamy, to ta osoba ewidentnie ma na nas mniejszy lub większy wpływ. Do tej pory stosunkowo niewiele było wiadomo na temat relacji między ludźmi i „nie-ludźmi” – zwierzętami. Jednak zaczęto uważniej obserwować interakcje tych dwóch typów istot pod kątem podobieństwa do relacji rodzic-dziecko. Najczęściej jest tak, że opiekunowie odgrywają rolę tak zwanego swoistego rodzica.

Badania Nottingham Trent University

Według nowych badań angielskich naukowców faktycznie zachodzi podobieństwo między cechami osobowości opiekunów i ich zwierząt domowych. Udowodniono, że w pewnym stopniu kot może „wchłonąć” i odzwierciedlić niektóre cechy swojego ludzkiego przyjaciela. W tym badaniu zanalizowano związek między osobowością opiekuna a stylem życia i dobrostanem kociego towarzysza. Opiekunowie mruczków odpowiadali na pytania zawarte w ankiecie. Dotyczyły one osobowości, zdrowia, zachowań oraz relacji z danym zwierzakiem.

Finka i jej zespół przeprowadzili ankietę wśród ponad 3000 osób, z których każda była kocim opiekunem. Odpowiedzi na pytania mierzono w skali znanej jako The Big Five Personality Inventory. Jest to miara cech osobowości, która uwzględnia pięć czynników ludzkich zachowań:

• życzliwość/ugodowość,
• sumienność, ekstrawersję,
• neurotyzm
• i otwartość.

Opiekunowie podawali również informacje o swoim zdrowiu i budowie ciała, rasie posiadanego kota, radzeniu sobie w różnych sytuacjach ze zwierzęciem oraz o odmiennych zachowaniach ich mruczków.

Wyniki badań

Wyniki uzyskane przez badaczy wskazują, że istnieje szereg korelacji, które wpływają na ogólny dobrostan kota w koegzystowaniu z człowiekiem, ale także na samą osobowość zwierzaka. Na przykład, gdy dana osoba ma wysoki stopień niestabilności emocjonalnej lub neurotyzmu, jej kot często również cierpi na problemy behawioralne związane z agresją czy lękiem. Takie zwierzaki częściej się stresują i mają problemy fizyczne dotyczące nadwagi. Zdarza się, że poziom kociego neurotyzmu jest wyższy, jeżeli pupil nie ma rodowodu. Natomiast prawdopodobieństwo jest mniejsze, wówczas gdy zwierzę jest rasowe.

Jaki pan, taki kot

To prawda, że podobieństwo między cechami osobowości opiekuna a zachowaniem jego zwierzaka były sprawdzane już wcześniej. Jednak tym razem badania poszły o krok dalej… Znaleziono powiązania w kilku obszarach osobowości, które nie były analizowane do teraz. Badania wykazały, że bardziej ekstrawertyczni właściciele kotów mieli mruczki, które chętniej wychodziły i eksplorowały. Podczas gdy introwertyczni ludzie opiekowali się zwierzakami, które czuły się bardziej komfortowo w domu. Poziom ugodowości ludzi wiązał się z wyższym poziomem zadowolenia opiekuna ze swojego zwierzaka oraz z większym prawdopodobieństwem, że waga kotów jest w normie. Opiekun o najwyższym poziomie sumienności miał mruczka, który był mniej niespokojny, mniej bojaźliwy, mniej agresywny, mniej zdystansowany i bardziej towarzyski. Oczywiście te korelacje nie są przypadkowe. Naukowcy uważają, że dzieje się tak z jakiegoś konkretnego powodu. Jednakże twierdzą, że będą potrzebować więcej podobnych badań po to, by powiązać swoje teorie.

„Miniludzie”

Odkrycia są mniej zaskakujące, niż mogłoby się wydawać. Amatorzy kotów są świadomi tego, że nowy mruczek w rodzinie niczym dziecko zaczyna przejmować zachowania swoich opiekunów. Danielle Gunn-Moore, badaczka z Uniwersytetu w Edynburgu, w wywiadzie dla The Times bardzo ciekawie i trafnie określiła swój stosunek do tego zagadnienia: „Koty to minija” – powiedziała.

Sposób, w jaki traktujemy naszych małych przyjaciół ma udowodniony wpływ na ich zdrowie fizyczne i psychiczne. Czasem możemy nie zdawać sobie z tego sprawy. Miejmy nadzieję, że naukowcy jeszcze bardziej zgłębią czynniki tego „telepatycznego” połączenia, jakie mamy z naszymi pupilami.

Zapisz się do newslettera Koty.pl i otrzymuj ciekawe treści przed innymi!

źródło: https://wamiz.es/gato/consejos/9352/de-tal-amo-tal-gato-si-tu-minino-es-emocionalmente-inestable-podria-ser-una-consecuencia-de-tu-propia-condicion