10.12.2014
Jak pies z kotem
Koty.pl
Ten tekst przeczytasz w 5 minut
W wielu domach pies i kot wiodą życie bez konfliktów. A nawet jeśli tak nie jest, można spróbować je pogodzić. Dlaczego pies ściga kota? Ma to swoje uzasadnienie w historii udomawiania obu gatunków.
fot. shutterstock
Nie da się ukryć, że pies jest drapieżnikiem, a kot należy do jego potencjalnych ofiar. Koty wiedzą o tym i dobrze robią, uciekając. Tylko niektóre psy zatrzymują się i tracą rezon, kiedy ofiara odwróci się w ich stronę i groźnie prychnie.
Niepełna sekwencja łowiecka – kończąca się na pościgu – jest wynikiem selekcji hodowlanej.
Zgodnie z analizą Lorny i Raymonda Coppingerów przedstawioną w książce „Dogs”, w zależności od przeznaczenia danej rasy u psa brakuje różnych elementów łańcucha zachowań prowadzących od zlokalizowania ofiary i wpatrywania się w nią, przez podkradanie się do niej, gonienie, chwycenie, zabicie i rozszarpanie, aż po zjedzenie. U większości psów nie występuje faza „ugryźć – zabić”. Niektóre potrafią jednak błyskawicznie kota złapać i pozbawić go życia – tylko ucieczka ofiary na drzewo może im w tym przeszkodzić. Skłonność do pogoni za czymś, co się znajduje w ruchu, zachowała się u większości psów. Tym czymś może być piłka lub patyk. Jednak pogoń za typową ofiarą – np. kotem – wyzwala w psie szczególnie silne emocje i może się zdarzyć, że nawet osobnik, wydawałoby się zaprzyjaźniony z domowym dachowcem, zrani go, jeśli dojdzie do gonitwy na zewnątrz.
Pokój ze „swoim” kotem
Większość mieszkających w jednym domu par pies – kot żyje z sobą w zgodzie. Często łączy je więź emocjonalna, a przynajmniej nie ma między nimi konfliktów. Jak to możliwe? Przede wszystkim jest to skutek wspomnianych już zmian w zachowaniu psów, wynikających z prowadzenia doboru hodowlanego. Większość psów, nawet tych, które lubią gonitwę za małymi zwierzętami, może się nauczyć współżyć pokojowo z konkretnym kotem – przy czym do każdego nowego kota muszą się przyzwyczaić.
Kot uczy się psa
Z punktu widzenia kota najważniejsze jest… nie dać się zjeść. Kot szybko się orientuje w zamiarach psa i uczy się go unikać, co czasami oznacza, że mieszka na szafie. Wiele zależy od wcześniejszych doświadczeń zwierzęcia: jeżeli wychowywało się z psami, nauczyło się uderzać je łapą po pysku i w ten sposób kontrolować ich zachowanie – może się czuć dość bezpiecznie nawet w towarzystwie nieznanego psa. Niestety, to nadmierne poczucie bezpieczeństwa może czasem przypłacić życiem. Z drugiej strony, koty uliczne zwykle zachowują duży dystans w stosunku do obcych psów, dopóki nie poznają konkretnego zwierzęcia. Generalnie jednak kota znacznie łatwiej pogodzić z psem niż z drugim kotem.Kot musi się po prostu zorientować, co jest bezpieczne, a co nie, i czego można się spodziewać po współmieszkańcu. Gdy nauczy się przewidywać zachowanie psa, może się już dobrze czuć w jego obecności.
Bezbronny malec
Zwykle czworonogi dogadują się same. Przez kilka dni obserwują się, uczą się zachowań tego drugiego i badają konsekwencje własnych. Czasami jednak obecność kota wywołuje u psa silne podniecenie. Stale więc chodzi on za nowym przybyszem, próbuje do niego doskoczyć i nie uspokaja się za zamkniętymi drzwiami. Po powrocie ze spaceru intensywnie obwąchuje miejsca, w których kot przebywał, stara się go odnaleźć i „pilnuje” bez ustanku. W tej sytuacji potrzebna jest pomoc ze strony właściciela (patrz ramka).
Szczególną ostrożność należy zachować, oswajając ze sobą kociaka i dorosłego psa. Kilkutygodniowy kotek nie jest jeszcze w pełni sprawny, nie umie wskakiwać na wysokie meble i nie potrafi w razie potrzeby szybko uciec. Ponadto jest po prostu maluchem – ma mniej doświadczenia i gorzej rozeznaje sytuację niż dorosłe zwierzęta. Dlatego nie powinno się go zostawiać samego z psem, dopóki nie nabierze pełnej sprawności fizycznej – następuje to w wieku około pięciu miesięcy. Najbardziej niebezpieczne są sytuacje, w których pies mógłby bronić jedzenia. Kilkutygodniowe szczenięta rozumieją już, że dostęp do pokarmu zależy od statusu społecznego i że muszą zachować pewną etykietę, aby dorosłe osobniki pozwoliły im jeść ze swojej miski. A kociak najczęściej po prostu podchodzi i je. Oczywiście jeśli zostanie kilka razy skarcony, nauczy się ostrożności. Chodzi jednak o to, aby tych początkowych błędów nie przypłacił życiem…
Rytuały na zgodę
Właściciele często mówią, że ich kot dominuje nad psem. O ile w przypadku psa pojęcie dominacji można jeszcze jakoś uzasadnić, o tyle koty nie tworzą jasnych, liniowych hierarchii (choć, być może, są od tego wyjątki). Ponadto, pojęcie dominacji ma przede wszystkim uzasadnienie w obrębie jednego gatunku. Relacje między psem i kotem są po prostu owocem koegzystencji, która pozwala im przewidywać zachowanie drugiego osobnika i prowadzi do tworzenia rytuałów. Zarówno przewidywalność zachowania, jak i rytuały usprawniają komunikację oraz zwiększają poczucie bezpieczeństwa obu zwierząt. Ilustruje to przykład zaczerpnięty z obserwacji zachowania mojej suki – owczarka belgijskiego – i kota. Kiedy kot biegał szybko po mieszkaniu, suka zwykle karciła go, starając się chwycić zębami w okolicy głowy i karku (w ten sposób psy karcą się nawzajem). Kot szybko się nauczył, że jeśli wejdzie pod szafkę kuchenną tak, aby głowa i kark nie były widoczne, pies da mu spokój. Nie obawiał się o odsłoniętą resztę ciała. Nie okazywał też jednak tym zachowaniem uległości (u kotów nie opisano zresztą pozy oznaczającej uległość) – po prostu przystosował się do otoczenia. Dlatego nie demonizujmy stosunku psów do kotów – ale zachowujmy ostrożność.
Jak pogodzić psa z kotem?
Najprościej można to osiągnąć, rozdzielając „skłócone” zwierzęta, a potem aranżując sytuacje, w których kot pojawia się w polu widzenia psa, a pies jest nagradzany za niezwracanie na niego uwagi. Aby się to udało, pies powinien być na smyczy, przysmaki bardzo atrakcyjne, a sesje ćwiczeniowe na tyle krótkie, aby przez cały czas jego uwaga skupiała się na smakołykach. Stopniowo wydłuża się czas trwania ćwiczeń, jednak o sukcesie decyduje nie tyle ich łączny czas, ile liczba powtórzeń.Tego typu terapia przynosi dobre i trwałe rezultaty, ale można na niej polegać tylko w odniesieniu do kontaktów zwierząt w domu. Na zewnątrz, gdzie możliwa jest prawdziwa pogoń, ryzyko wypadku pozostaje duże: u psa może się włączyć prawdziwy tryb łowczy i doprowadzić do zaatakowania kota. Wreszcie nie wolno zapominać, że jeśli pies przejawia silny instynkt łowczy, a zwłaszcza gdy ma na koncie łowieckie sukcesy – próby trzymania go w jednym domu z kotem należy podejmować bardzo ostrożnie, a najlepiej w ogóle ich zaniechać. Nawet bowiem jeśli w obecności właścicieli będzie się powściągał, wcześniej czy później prawdopodobnie zapoluje na swoją ofiarę.
źródło: magazyn Mój Pies; lek.wet. Joanna Iracka
Polecane przez redakcję
Reklama
Koty.pl to portal tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
Polecane przez redakcję
Reklama
Zobacz powiązane artykuły
14.10.2022
Co zrobić, gdy kot stresuje się przez psa?
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Każdy opiekun powinien umieć rozpoznać, kiedy jego pupil jest zestresowany. Powinien też w porę reagować na wszelkie niepokojące nawyki. Upewnij się, że wiesz, co zrobić, gdy kot stresuje się przez psa.
undefined
17.08.2022
Kot i pies pod jednym dachem? Jakie rasy psów będą z chęcią zaprzyjaźnią się z kotem?
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Czy istnieją rasy psów, które mogą żyć w harmonii z mruczącymi czworonogami? Oczywiście, że tak! Są takie psy, które w naturalny sposób będą lepiej koegzystować z kotami. Gdy przed podjęciem decyzji o wzięciu psa rozważysz wszystkie czynniki tego typu, wspólne życie domowników będących przedstawicielami różnych gatunków stanie się o wiele prostsze.
undefined
05.07.2022
Czym różni się posiadanie kota od psa? Czy z każdym z nich twoje życie będzie wyglądać zupełnie inaczej?
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Mruczące kocie murmurando kontra psie szczekanie… Domowy towarzysz kontra spacerowy demon… To tylko wybrane różnice w posiadaniu kota i psa. Przyjrzyjmy się innym rozbieżnościom między trybem życia, jaki wiedzie opiekun mruczka a tym, jaki wiedzie opiekun psiny.
undefined