Przygotuj się do podróży zawczasu

Co zrobić, by zabrać kota w podróż za granicę? – pytamy lek. wet. Marka Smolaka z Centrum Zdrowia Małych Zwierząt „Multivet”

Jakie warunki musi spełniać kot, by można z nim było wyjechać  poza granice Polski?
Zwierzę musi być oznakowane – mieć wszczepiony mikroczip i/lub wykonany tatuaż (czip umieszcza się po lewej stronie szyi, a tatuaż na małżowinie usznej lub w pachwinie zwierzęcia). Następnie co najmniej na miesiąc przed wyjazdem należy zaszczepić je przeciwko wściekliźnie – takie szczepienie jest ważne przez rok. Informacje o tych zabiegach umieszczone są w paszporcie kota.

Kto wydaje taki dokument?
Paszporty  wystawia się kotom, psom i fretkom. Można je otrzymać w uprawnionych lecznicach. Ich spis znajduje się na stronie internetowej Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej http://www.vetpol.org.pl/paszporty.htm.

Czy paszporty są uznawane we wszystkich krajach Unii Europejskiej?
Niektóre kraje np. Wielka Brytania, Irlandia czy Malta mają bardziej rygorystyczne przepisy. Kot, którego chcemy tam wwieźć, musi mieć wszczepiony czip (tatuaż nie jest uznawany). Konieczne jest aktualne szczepienie oraz badanie krwi (możemy je zrobić po upływie co najmniej miesiąca od szczepienia) potwierdzające jego skuteczność. Zwierzę może wjechać na terytorium tych państw nie wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy od uzyskania pozytywnego wyniku badania. Na 24-48 godzin przed wyjazdem przeprowadza się odrobaczenie i zabezpiecza zwierzę przeciw kleszczom (obroże nie są wskazane, zaleca się szczepionki).
W razie niedotrzymania terminów zwierzę może zostać niewpuszczone do kraju. W Wielkiej Brytanii oraz Irlandii kot musi się poruszać ze swoim właścicielem i tylko środkami komunikacji zatwierdzonych przewoźników.
Podobne zasady obowiązują w Szwecji, ale na odrobaczenie mamy 10 dni przed podróżą.

Czy można wyjechać ze zwierzęciem, które jest jeszcze zbyt młode na szczepienie?
Państwa członkowskie UE mogą zezwolić (nie wszystkie to robią) na podróżowanie ze zwierzakami, które nie ukończyły trzeciego miesiąca życia. Wtedy, jeżeli nie zostały zaszczepione, muszą oprócz paszportu posiadać zaświadczenie, że od przyjścia na świat pozostawały w miejscu urodzenia i nie miały kontaktu z dzikimi zwierzętami.

A jeżeli zamierzamy wyjechać poza UE? Jakie przepisy wówczas obowiązują?
Podobne do europejskich. Najlepiej jednak zasięgnąć informacji u lekarzy weterynarii lub w ambasadzie kraju, do którego się wybieramy. Można zajrzeć też na stronę Głównego Inspektoratu Weterynaryjnego w Polsce: http://www.wetgiw.gov.pl/index.php?action=art&a_id=2005 . Przygotowania do podróży trzeba rozpocząć odpowiednio wcześnie, by na czas załatwić wszelkie formalności.
W krajach niezrzeszonych w UE zazwyczaj wystarcza świadectwo zdrowia wystawione przez Powiatowego Lekarza Weterynarii.  Ale czasami potrzeba więcej zachodu. Przykładowo w Meksyku za zwierzęta domowe uznawane są tylko koty i psy. Po przyjeździe do tego kraju należy się udać do biura Inspekcji Zdrowia Zwierząt Hodowlanych (OISA), gdzie zwierzę zostanie przebadane. Jeżeli przejdzie pozytywnie wszystkie badania, otrzyma miejscową książeczkę zdrowia tzw. Zoosanitarny Certyfikat Wwozu.
Istnieją również miejsca, gdzie w ogóle nie wolno wwozić zwierząt domowych, są to Australia, Wyspy Galapagos i Wyspy Kanaryjskie.
Warto też pamiętać, że podczas przejazdu przez kraje UE paszport jest obowiązkowy!

Ile kosztują formalności związane z podróżą naszego  pupila?
Paszport kosztuje 51 zł, założenie mikroczipa 60–100 zł, wykonanie tatuażu około 15 zł, szczepienie przeciw wściekliźnie 20-40 zł, odrobaczanie około 10 zł. Najdroższe jest badanie krwi – to wydatek rzędu ok. 500 zł.