Technik weterynarii – co może a czego mu nie wolno?

 

Lekarz weterynarii, technik weterynarii – dwa różne zawody, różne uprawnienia. Tak jak pielęgniarka nie ma prawa wykonywać zabiegów operacyjnych, tak i technik weterynarii może tylko asystować przy operacjach, nie wolno mu np. samodzielnie sterylizować zwierząt.

Zabieg sterylizacji może wykonać WYŁĄCZNIE lekarz weterynarii, nigdy nie sam technik!! Prawo zabrania technikom wet. na takie praktyki, ich naruszenia można zgłaszać np. do Izby Weterynaryjnej. Nie warto oszczędzać – ryzykuje się życiem i zdrowiem kota…

Bo nieoficjalnie chodzą słuchy, że tu i tam ktoś wykonuje zabieg taniej, sprawdźmy, czy robi te zabiegi lekarz weterynarii czy może osoba bez odpowiednich kwalifikacji. Jakie są fakty? Ano takie, że wiele kotów po fatalnie zrobionych sterylizacjach trafia do gabinetów wet: z przepuklinami, pociętymi albo niedrożnymi jelitami, i – długo by wymieniać. Te zwierzęta czasem udaje się uratować, często niestety kończą życie.. Na ich ratowanie wydaje się kwoty wielokrotnie przekraczające koszt „normalnego” zabiegu. Czy warto?… Nie dokładajamy do tego swojej ręki, nie oszczędzajmy na zwierzętach, bo cena może być zbyt wysoka – i ta złotówkowa i w postaci wyrzutów sumienia, i bezsilności, gdy brak nam dokumantacji i dowodów, że nasz pupil zginął, bo operwał go nieweterynarz, a technik lub może wręcz „brat weterynarza” – i pseudofachowiec nadal będzie kontynuował swoją działność bezkarnie – bo prawo potrzebuje dowodów. Izba Weterynaryjna – też.

Co zatem może technik weterynarii?

Określają to szczegółowo przepisy prawa.

 

 

 

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 24 grudnia 1998 r.w sprawie kwalifikacji i zakresu uprawnień zawodowych osób nie posiadających tytułu lekarza weterynarii.(Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 24)

Na podstawie art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych (Dz. U. z 1991 r. Nr 8, poz. 27, z 1995 r. Nr 120, poz. 576, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:

1. 1. Osoba, ktora wykonuje zawod technika weterynarii, może wykonywać czynności o charakterze pomocniczym z zakresu zapobiegania i zwalczania chorob zwierząt, leczenia zwierząt oraz nadzoru nad warunkami sanitarno-weterynaryjnymi miejsc gromadzenia zwierząt, a w szczegolności:

1) iniekcje podskórne, domięśniowe i dożylne,

3) pobieranie krwi i innych prob do badań laboratoryjnych,

4) przygotowywanie zwierząt do zabiegow chirurgicznych oraz narzędzi i sprzętu weterynaryjnego,

6) asystowanie przy przeprowadzaniu zabiegów chirurgicznych, w tym zakładaniu szwów skórnych,

7) opieka nad zwierzętami leczonymi w warunkach ambulatoryjnych i terenowych,

8) zakładanie opatrunków zwykłych i gipsowych,

10) asystowanie przy nieprawidłowych porodach,

11) pomoc techniczna przy wykonywaniu sekcji zwłok zwierzęcych,

16) zabiegi fizykoterapeutyczne, z wyjątkiem zabiegow laserowych,

18) dezynsekcja zwierząt i dezynfekcja pomieszczeń inwentarskich,

19) udzielanie pierwszej pomocy weterynaryjnej w przypadkach:

a) niedyspozycji żołądkowo-jelitowych o przebiegu ostrym z zagrożeniem życia zwierzęcia,

d) porodu nie wymagającego cięcia płodu lub zabiegu chirurgicznego.

2. Czynności, o ktorych mowa w ust. 1, mogą być wykonywane tylko pod nadzorem lekarza weterynarii.

2. 1. Osoba, ktora wykonuje zawód weterynaryjnego kontrolera sanitarnego lub technika weterynarii i odbyła 3-miesięczną praktykę rzeźnianą i sanitarną oraz laboratoryjną w wyznaczonym przez wojewódzkiego lekarza weterynarii inspektoracie weterynarii, może wykonywać czynności o charakterze pomocniczym z zakresu badania zwierząt rzeźnych i mięsa, nadzoru nad warunkami sanitarno-weterynaryjnymi miejsc gromadzenia zwierząt i przetwarzania produktow pochodzenia zwierzęcego, a w szczegolności:

1) kontrolowanie stanu higienicznego magazynu żywca w rzeźni oraz stanu zaopatrzenia w ściółkę i wodę dla zwierząt,

2) prowadzenie dokumentacji sanitarno-weterynaryjnej,

3) sprawowanie kontroli nad warunkami sanitarno-weterynaryjnymi miejsc pozyskiwania mleka,

4) dokonywanie makroskopowej oceny mleka oraz pobieranie prób do badań laboratoryjnych,

5) kontrolowanie stanu higienicznego urządzeń i pomieszczeń w zakładach produkujących lub przechowujących środki żywności pochodzenia zwierzęcego,

6) kontrolowanie stanu higienicznego środkow transportu służących do przewozu zwierząt i środków żywności pochodzenia zwierzęcego,

7) pobieranie prob do badań laboratoryjnych,

8) sprawowanie kontroli nad warunkami sanitarno-weterynaryjnymi miejsc przetwarzania surowców pochodzenia zwierzęcego,

9) przygotowywanie dokumentow w celu sporządzenia protokołu kontroli sanitarnoweterynaryjnej,

10) sprawowanie kontroli nad likwidacją zwłok zwierzęcych i konfiskatą poubojową w rzeźniach,

11) wykonywanie rutynowych czynności z zakresu badania poubojowego zwierząt rzeźnych,

12) wykonywanie badania mięsa i jego przetworow w kierunku włośni.

2. Czynności, o ktorych mowa w ust. 1, mogą być wykonywane tylko pod nadzorem lekarza weterynarii.

3. Osoby, ktore w dniu wejścia w życie rozporządzenia posiadają kwalifikacje oglądacza do badania zwierząt rzeźnych i mięsa lub oglądacza do badania mięsa wyłącznie w kierunku włośni – trychinoskopisty, nabyte w trybie dotychczasowych przepisów, mogą wykonywać czynności o charakterze pomocniczym w zakresie badania zwierząt rzeźnych i mięsa, o których mowa w 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 11, do dnia 31 grudnia 2010 r.

4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Gospodarki żywnościowej: w z. R. Brzezik