KOT PERSKI SZYNSZYLOWY I SREBRZYSTY CIENIOWANY

Kot perski szynszylowy jest dostojny, ale żywszy i bardziej ruchliwy niż inne persy. Wesoły i zawsze chętny do zabawy.
Charakter rasy kot perski szynszylowy
Kot perski szynszylowy i srebrzysty cieniowany jest zrównoważony, o umiarkowanym temperamencie. Dostojny, ale żywszy i bardziej ruchliwy niż inne persy. Jest przywiązany do opiekuna, ale nie zaborczy, wesoły i zawsze chętny do zabawy. Toleruje inne koty i zwierzęta domowe.

Wady i zalety rasy kot perski szynszylowy
Wady
- bardzo wymagający w pielęgnacji
- możliwa wrodzona wada nerek (PKD)
- możliwe wady zgryzu
- łzawiące oczy wymagają szczególnej uwagi
- nie nadaje się raczej na kota wychodzącego
- łatwo akceptuje inne koty i psy
- sierść łatwo ulega sfilcowaniu
Zalety
- łagodny i miły w obejściu
- spokojny domator
- świetnie sprawdza się w felinoterapii
- nadaje się dla dzieci oraz osób starszych
- może być jedynakiem
- lubi zabawy
Zdrowie rasy kot perski szynszylowy
U persów może zdarzać się wrodzona wielotorbielowatość nerek (PKD), wady zgryzu, nadmierne łzawienie oczu, problemy z oddychaniem z powodu skrócenia nosa oraz dziedziczne postępujące zwyrodnienie siatkówki (na szczęście to ostatnie nie prowadzi do ślepoty, jak bywa to u kotów abisyńskich).
Pielęgnacja
Jak u wszystkich persów potrzebna kąpiel (szczególną uwagę zwracamy na nasadę ogona), dokładne suszenie i czesanie.
Historia
Kot perski to jedna z najstarszych i najbardziej znanych kocich ras. Prawdopodobnie protoplaści persów przybyli do Europy z Bliskiego Wschodu (Iran, dawna Persja) w okresie wypraw krzyżowych. Właściwą rasę wyhodowali jednak Anglicy, krzyżując koty bliskowschodnie.
Historię kota perskiego oraz zdjęcia dawnych persów można poznać tutaj: Skąd wzięły się koty perskie.
Wzorzec rasy kot perski szynszylowy
Kot perski szynszylowy i srebrzysty cieniowany – persian cat chinchilla – Koty egzotyczne i perskie – I kat. FIFe
kod EMS: PER
- Pochodzenie: Iran (Persja), Wielka Brytania
- Charakter: spokojny, łagodny, przyjazny, pogodny
- Wielkość: średniej wielkości
- Waga: 2,5-7 kg
- Wygląd ogólny: dobrze umięśniony, o mocnej budowie
- Głowa: masywna, szeroka i okrągła; czoło szerokie i wypukłe; policzki pełne, broda dobrze rozwinięta
- Uszy: małe, zaokrąglone na końcach, nisko osadzone i szeroko rozstawione, z kępkami włosów wewnątrz małżowiny
- Oczy: duże, okrągłe, szeroko rozstawione, kolor szmaragdowy lub niebieskozielony
- Nos: krótki, ale nie tak bardzo jak u innych persów
- Tułów: oraz kończyny krępe, mocne i masywne; klatka piersiowa głęboka; barki i grzbiet silne, dobrze umięśnione; stopy małe, owalne
Ogon: proporcjonalny, niezbyt długi, zaokrąglony na końcu, obficie owłosiony - Szata: długa, gęsta, jedwabista, błyszcząca i delkatna; występuje miękki podszerstek
- Maść: srebrzystobiała, najczęściej z czarnym (niekiedy z niebieskim) tippingiem (rzadkością jest tipping czekoladowo-brązowy i lawendowy). U persów szynszylowych włosy są zabarwione na 1/8 długości, u persów cieniowanych na ok. 1/3 długości. Lusterko nosa ceglastoczerwone, wokół nosa i oczu ciemne obwódki
- Aktywność: spokojny, zrównoważony, bardziej aktywny od innych persów
- Odporność/podatność na choroby: średnia, kot delikatny, wymagający
- Długość życia: 12-15 lat
- Możliwość zakupu kociaka w Polsce: tak
Ciekawostki o rasie kot perski szynszylowy
Kot perski szynszylowy i srebrzysty cieniowany może występować w dwóch typach: amerykańskim (mocno skrócony pyszczek, nos niemal na wysokości oczu) i europejskim (pers starego typu – mniej przebudowana twarzoczaszka).