KOT PERSKI SZYNSZYLOWY I SREBRZYSTY CIENIOWANY

Wady i zalety

Wady

• bardzo wymagający w pielęgnacji
• możliwa wrodzona wada nerek (PKD)
• możliwe wady zgryzu
• łzawiące oczy wymagają szczególnej uwagi
• nie nadaje się raczej na kota wychodzącego
• łatwo akceptuje inne koty i psy
• sierść łatwo ulega sfilcowaniu

Zalety

• łagodny i miły w obejściu
• spokojny domator
• świetnie sprawdza się w felinoterapii
• nadaje się dla dzieci oraz osób starszych
• może być jedynakiem
• lubi zabawy

Zdrowie

U persów może zdarzać się wrodzona wielotorbielowatość nerek (PKD), wady zgryzu, nadmierne łzawienie oczu, problemy z oddychaniem z powodu skrócenia nosa oraz dziedziczne postępujące zwyrodnienie siatkówki (na szczęście to ostatnie nie prowadzi do ślepoty, jak bywa to u kotów abisyńskich).

Pielęgnacja

Jak u wszystkich persów potrzebna kąpiel (szczególną uwagę zwracamy na nasadę ogona), dokładne suszenie i czesanie.

Historia

Kot perski to jedna z najstarszych i najbardziej znanych kocich ras. Prawdopodobnie protoplaści persów przybyli do Europy z Bliskiego Wschodu (Iran, dawna Persja) w okresie wypraw krzyżowych. Właściwą rasę wyhodowali jednak Anglicy, krzyżując koty bliskowschodnie. Historię kota perskiego oraz zdjęcia dawnych persów można poznać tutaj: Skąd wzięły się koty perskie.

Wzorzec

Kot perski szynszylowy i srebrzysty cieniowany - persian cat chinchilla -  Koty egzotyczne i perskie – I kat. FIFe

kod EMS: PER

• Pochodzenie: Iran (Persja), Wielka Brytania
• Charakter: spokojny, łagodny, przyjazny, pogodny
• Wielkość: średniej wielkości
• Waga: 2,5-7 kg
• Wygląd ogólny: dobrze umięśniony, o mocnej budowie
• Głowa: masywna, szeroka i okrągła; czoło szerokie i wypukłe; policzki pełne, broda dobrze rozwinięta
• Uszy: małe, zaokrąglone na końcach, nisko osadzone i szeroko rozstawione, z kępkami włosów wewnątrz małżowiny
• Oczy: duże, okrągłe, szeroko rozstawione, kolor szmaragdowy lub niebieskozielony
• Nos: krótki, ale nie tak bardzo jak u innych persów
• Tułów: oraz kończyny krępe, mocne i masywne; klatka piersiowa głęboka; barki i grzbiet silne, dobrze umięśnione; stopy małe, owalne Ogon: proporcjonalny, niezbyt długi, zaokrąglony na końcu, obficie owłosiony
• Szata: długa, gęsta, jedwabista, błyszcząca i delkatna; występuje miękki podszerstek
• Maść: srebrzystobiała, najczęściej z czarnym (niekiedy z niebieskim) tippingiem (rzadkością jest tipping czekoladowo-brązowy i lawendowy). U persów szynszylowych włosy są zabarwione na 1/8 długości, u persów cieniowanych na ok. 1/3 długości. Lusterko nosa ceglastoczerwone, wokół nosa i oczu ciemne obwódki
• Aktywność: spokojny, zrównoważony, bardziej aktywny od innych persów
• Odporność/podatność na choroby: średnia, kot delikatny, wymagający
• Długość życia: 12-15 lat
• Możliwość zakupu kociaka w Polsce: tak

Ciekawostki

Kot perski szynszylowy i srebrzysty cieniowany może występować w dwóch typach: amerykańskim (mocno skrócony pyszczek, nos niemal na wysokości oczu) i europejskim (pers starego typu - mniej przebudowana twarzoczaszka).