Ewa Wencel i Zuza

Mój kot jest… piękny i nieznośny.

Mój kot ma na imię… Zuza, ponieważ… jest dziewczynką.

Dostałam  kotkę… Pojawiła się nagle. Którejś nocy obudził mnie płacz dziecka. Dochodził z łazienki. Kiedy do niej weszłam zobaczyłam, że jest w niej mały kotek. Szybko okazało się, że mój 11 letni wtedy syn, przyniósł bezdomnego kotka do domu i ukrył go przede mną w łazience. Nie na długo.

Moja kotka najbardziej lubi…  Zuza uwielbia mi przeszkadzać kiedy pracuję.  Rozsiada się na egzemplarzu albo spaceruje po zapisanych kartkach i roztrąca je łapkami.

Lubię, gdy moja kota… leży obok mnie i śpi, jest wtedy taka słodka…

Mojej kotce zazdroszczę… że nie musi się o nic martwić, leniuchuje i nie wie co to chamstwo…

Z moją kotką mamy wspólne… kanapy.

Kot szczęśliwy to… Zuza jest najszczęśliwsza kiedy udowodni, że jest w domu najważniejsza.

Ludzie lubiący koty…  szanują cudzą wolność.

Kocia muzyka to… marcowe miauki.

Najczęściej drę koty… nie robię tego, nie mam z kim.

Na widok czarnego kota… uśmiecham się.

Najczęściej odwracają kota ogonem… wstrętni kłamcy.

Dlaczego nie pies? Bo został już tylko kot. Ale gdybym dzisiaj miała wybrać – to kot. Według mnie ma większą wyobraźnię, jest wierny jak pies, bardziej samodzielny i ma poczucie wolności.

Gdybym nie miała kota… dużo bym straciła.

Gdybym była kotem… chciałabym, żeby ktoś mnie kochał tak jak ja Zuźkę.