Mormi (złoty kot azjatycki)

Koty te występują w południowo-wschodniej Azji – od Himalajów po południowo-wschodnie Chiny, a także w Malezji i Sumatrze.

Wygląd:
Długość tułowia wraz z głową: 75-105 cm, długość ogona: 49-56 cm, wysokość: 50-60 cm, ciężar: 7-16 kg. Możliwe umaszczenia: żółtobrązowe, jasnoszarobrązowe, ciemnobrązowe do szarego i brązowe lub szare z deseniem ciemnych plam. Uszy zaokrąglone, wierzch czarny z siwym piętnem pośrodku, za uchem szara plama. W poprzek policzków i od wewnętrznych kątów oczu ku wierzchowi głowy biegną jasne (z ciemnymi brzegami) linie. Koty ubarwione jednolicie mają ciemne plamy na brzuchu i wewnętrznych powierzchniach kończyn. Ogon długi, końcowa część od spodu biała.

Rozmnażanie:
Ciąża samicy trwa ok. 80 dni. W miocie rodzi się od jednego do trojga 250 gramowych maleństw. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 18-24 miesięcy, mogą dożyć 20 lat.

Tryb życia:
Głównym pokarmem tych azjatyckich kotów są duże gryzonie, płazy, gady, owady i ptaki, choć zdarza się też, że atakują goryle i dziki. Mormi są zwierzętami, które lubią zajmować wysoko położone miejsca obserwacyjne. Są aktywne w ciągu dnia.

Ciekawostki:
Chińczycy nazywają tego kota „żółtym lampartem”, w Birmie nazywa się go „ognistym kotem” lub „ognistym tygrysem”. Wywodzi się to od tego, iż w promieniach zachodzącego słońca czubki włosów na całym ciele kota lśnią złotą barwą.

Ochrona:
Mormi uważany jest za gatunek rzadki, choć nie znajduje się on na liście zwierząt zagrożonych wyginięciem. Zabijane się ze względu na swoje futro oraz kości używane w medycynie ludowej.