13.05.2016
Hemobartoneloza (anemia złośliwa) kotów
Koty.pl
Ten tekst przeczytasz w 2 minuty
Hemobartonella to drobnoustrój z rodziny mykoplazm. Atakuje krwinki czerwone kotów i psów. U kotów jest przenoszona przez kleszcze i pchły, ale możliwe jest też zakażenie kociąt ssących przez mleko matki lub z krwią podczas transfuzji.
fot. shutterstock
Hemobartonella jest to drobnoustrój z rodziny mykoplazm. Atakuje krwinki czerwone (erytrocyty) kotów (H. felis) i psów (H. canis). U kotów jest przenoszona przez kleszcze i pchły, ale możliwe jest też zakażenie kociąt ssących przez mleko matki lub z krwią w czasie transfuzji. Hemobartoneloza kotów jest często nazywana zakaźną anemią kotów (Feline Infectious Anemia).
Czynniki predysponujące
Mogą wywołać objawy choroby u bezobjawowo zakażonych zwierząt.
- usunięcie śledziony (zwłaszcza dotyczy psów)
- osłabienie odporności (np. w czasie długotrwałych podróży, czy sytuacji stresowych)
- choroby zakaźne – białaczka kocia (FeLV), zespół osłabienia odporności (FIV)
Objawy
Objawy kliniczne zależą od nasilenia anemii, stadium choroby oraz statusu immunologicznego zwierzęcia.
- najważniejszą konsekwencją zakażenia Hemobartonella felis jest anemia. Jest ona spowodowana głównie przez immunologiczny rozpad krwinek, a nie jak się często sądzi przez bezpośrednie działanie zarazka.
- niektóre koty mogą nie wykazywać żadnych objawów chorobowych
- koty zarażone FeLV lub FIV dużo ciężej przechorowują hemobartonelozę
- inne objawy – osłabienie, depresja, blade lub zażółcone błony śluzowe, gorączka. Przy postaci przewlekłej wychudzenie. Możliwe powiększenie śledziony.
- koty – ozdrowieńcy stają się nosicielami
Rozpoznanie
U kotów podejrzanych o wystąpienie hemobartonellozy należy wykonać pełną morfologię krwi. Podstawą rozpoznania jest stwierdzenie ziarnistych lub obrączkowatych drobnoustrojów na powierzchni erytrocytów w czasie oglądania rozmazu krwi. Stwierdza się również znaczną anemię. U chorych kotów powinno się również wykonać badanie serologiczne w kierunku białaczki kotów oraz FIV.
Hemobartonelloza kotów nie jest niebezpieczna dla ludzi.
Leczenie
- Podstawą leczenia jest antybiotykoterapia przez minimum 3 tygodnie. Lekarz weterynarii zaleci doksycyklinę lub antybiotyk z grupy tetracyklin.
- Przy ciężkim przebiegu choroby konieczne jest często podawanie glikokortykosteroidów, które mają na celu osłabienie immunologicznego rozpadu erytrocytów.
- Jeżeli kot jest odwodniony i osłabiony można podawać kroplówkę z płynów bogatych w glukozę.
- Przy silnej anemii wskazana jest transfuzja krwi.
Rokowanie
- Dobre – u kotów, u których zastosowano odpowiednie leczenie
- Złe – u kotów nieleczonych (do 30% przypadków śmiertelnych)
źródło: lek. wet. Maja Ingarden; Klinika Weterynaryjna Therios
Polecane przez redakcję
Reklama
Koty.pl to portal tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
Polecane przez redakcję
Reklama
Zobacz powiązane artykuły
30.11.2023
10 porad, jak stać się lepszym opiekunem dla kota
Ten tekst przeczytasz w 5 minut
Dbasz o swojego pupila jak najlepiej – jest w końcu twoim oczkiem w głowie. Czy możesz coś zrobić, żeby lepiej się o niego troszczyć? Sprawdź naszą listę i poszukaj inspiracji na to, jak stać się lepszym opiekunem dla kota!
undefined
29.11.2023
Kiedy na zewnątrz jest za zimno dla kota? Sprawdźmy!
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Ma futro, więc sobie poradzi? To szkodliwy mit. W rzeczywistości kotu też może być zimno i wcale nie trzeba do tego bardzo niskiej temperatury! Sprawdź, co warto o tym wiedzieć, zanim wypuścisz kota na dwór.
undefined
16.11.2023
Jak nauczyć kota korzystania z kuwety? Garść praktycznych porad
Ten tekst przeczytasz w 5 minut
Jak stworzyć optymalne warunki dla kota i uczynić naukę korzystania z kuwety przyjemnym doświadczeniem dla obu stron?
undefined