13.05.2016
Hemobartoneloza (anemia złośliwa) kotów
Koty.pl
Ten tekst przeczytasz w 2 minuty
Hemobartonella to drobnoustrój z rodziny mykoplazm. Atakuje krwinki czerwone kotów i psów. U kotów jest przenoszona przez kleszcze i pchły, ale możliwe jest też zakażenie kociąt ssących przez mleko matki lub z krwią podczas transfuzji.
fot. shutterstock
Hemobartonella jest to drobnoustrój z rodziny mykoplazm. Atakuje krwinki czerwone (erytrocyty) kotów (H. felis) i psów (H. canis). U kotów jest przenoszona przez kleszcze i pchły, ale możliwe jest też zakażenie kociąt ssących przez mleko matki lub z krwią w czasie transfuzji. Hemobartoneloza kotów jest często nazywana zakaźną anemią kotów (Feline Infectious Anemia).
Czynniki predysponujące
Mogą wywołać objawy choroby u bezobjawowo zakażonych zwierząt.
- usunięcie śledziony (zwłaszcza dotyczy psów)
- osłabienie odporności (np. w czasie długotrwałych podróży, czy sytuacji stresowych)
- choroby zakaźne – białaczka kocia (FeLV), zespół osłabienia odporności (FIV)
Objawy
Objawy kliniczne zależą od nasilenia anemii, stadium choroby oraz statusu immunologicznego zwierzęcia.
- najważniejszą konsekwencją zakażenia Hemobartonella felis jest anemia. Jest ona spowodowana głównie przez immunologiczny rozpad krwinek, a nie jak się często sądzi przez bezpośrednie działanie zarazka.
- niektóre koty mogą nie wykazywać żadnych objawów chorobowych
- koty zarażone FeLV lub FIV dużo ciężej przechorowują hemobartonelozę
- inne objawy – osłabienie, depresja, blade lub zażółcone błony śluzowe, gorączka. Przy postaci przewlekłej wychudzenie. Możliwe powiększenie śledziony.
- koty – ozdrowieńcy stają się nosicielami
Rozpoznanie
U kotów podejrzanych o wystąpienie hemobartonellozy należy wykonać pełną morfologię krwi. Podstawą rozpoznania jest stwierdzenie ziarnistych lub obrączkowatych drobnoustrojów na powierzchni erytrocytów w czasie oglądania rozmazu krwi. Stwierdza się również znaczną anemię. U chorych kotów powinno się również wykonać badanie serologiczne w kierunku białaczki kotów oraz FIV.
Hemobartonelloza kotów nie jest niebezpieczna dla ludzi.
Leczenie
- Podstawą leczenia jest antybiotykoterapia przez minimum 3 tygodnie. Lekarz weterynarii zaleci doksycyklinę lub antybiotyk z grupy tetracyklin.
- Przy ciężkim przebiegu choroby konieczne jest często podawanie glikokortykosteroidów, które mają na celu osłabienie immunologicznego rozpadu erytrocytów.
- Jeżeli kot jest odwodniony i osłabiony można podawać kroplówkę z płynów bogatych w glukozę.
- Przy silnej anemii wskazana jest transfuzja krwi.
Rokowanie
- Dobre – u kotów, u których zastosowano odpowiednie leczenie
- Złe – u kotów nieleczonych (do 30% przypadków śmiertelnych)
źródło: lek. wet. Maja Ingarden; Klinika Weterynaryjna Therios
Koty.pl to portal tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
Zobacz powiązane artykuły
02.07.2025
Twój kot ma chrypkę lub traci głos? W ten sposób także próbuje ci coś powiedzieć
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Twój kot przestał miauczeć? Próbie oddawania głosu towarzyszy chrypka? Bądź czujny i nie bagatelizuj pozostałych objawów.
undefined
01.07.2025
Lizanie nie sprzyja gojeniu! Co zrobić, by kot nie lizał rany?
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Szalone gonitwy, zabawy, skoki, wspinaczki, bitwy – możliwości do nabawienia się urazu czy kontuzji w kocim świecie nie brakuje. A czasami rana jest spowodowana operacją. Jak o nią dbać i co zrobić, by kot jej nie lizał?
undefined
29.06.2025
Złamany ogon u kota to poważny problem. Co robić, gdy kot złamie ogon?
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Ogon to dla kota prawdziwy skarb. Należy o niego dbać i obchodzić się z nim delikatnie, gdyż dość łatwo ulega urazom. Co zrobić, gdy kot złamie ogon?
undefined