Ile powinien pić kot?

Dlaczego domowe koty piją wodę, a dzikie robią to rzadko?

W naturze dzikie koty piją niewiele. Większość potrzebnej im do życia wody pobierają wraz ze zdobytym pożywieniem. Niestety odżywianie naszych domowych mruczków dalekie jest od tego ideału. Niektóre koty – te wychodzące lub wiejskie – nadal dużo polują, inaczej ma się sprawa z naszymi kotami trzymanymi w domach. Wiele z nich nigdy nie wychodzi z mieszkania, od zdobywania kociego jedzonka jesteśmy my, ludzie.

Poszliśmy na skróty – szybciej i wygodniej jest wsypać do kociej miseczki porcję suchej karmy niż studiować zasady diety BARF opartej o surowe mięso i najbardziej zbliżonej do naturalnej. Karma sucha ma wiele zalet – łatwo ją dawkować, łatwo dłużej przechowywać, jest w pełni zbilansowana i zawiera wszystkie niezbędne dla mruczka składniki, witaminy i minerały. Ma też jedną wadę – jest sucha. Dosłownie. Na dłuższą metę taka dieta sprzyja problemom z nerkami i drogami moczowymi, kamicy i niewydolności nerek, a nawet podejrzewa się ją o powodowanie cukrzycy. Dlatego jedząc chrupki, kot musi pić więcej wody, a z tym niestety bywa różnie.

Mleko zamiast wody?

Nadal częstym błędem jest podawanie kotom mleka. Cóż, mleko – jeśli już, to specjalne, kocie. Mleko krowie zawiera zbyt dużo laktozy, która bardzo często jest przyczyną biegunek u kotów. Specjalnie przygotowane mleko dla kotów i kociąt ma obniżoną zawartość laktozy, a dodatkowo zawiera taurynę – aminokwas, który jest niezbędny kotom dla prawidłowego rozwoju.

Prawda, istnieją koty, którym mleko nie szkodzi – nie wywołuje sensacji żołądkowo-jelitowych, gdyż koci organizm zachował czynny enzym laktazę. Takim kotom można podawać mleko, choć samo w sobie nie stanowi ono zbyt cennego środka spożywczego dla mruczka. Jednak jako dodatkowe źródło wody może być cenne.

Najlepiej nie eksperymentować i kociaka, który zaczyna samodzielnie jeść pokarm stały,  można już przestawić wyłącznie na picie zimnej czystej wody.

Woda kranowa dla kota – tak czy nie?

Woda to woda – myśli zapewne większość właścicieli kotów, wystawiając kotu miskę z wodą z kranu. Niestety, może się to źle skończyć… Kranówka kranówce nierówna.

Śmiercionośny gaz

Woda w kranach może zawierać chlor, który ma za zadanie zabijanie niebezpiecznych bakterii. Jednak środek, który ma chronić zdrowie ludzi i zwierząt, sam wywołuje groźne choroby. Badania naukowców z Uniwersytetu Harvarda i Medical College z Wisconsin dowodzą, że picie wody z chlorem jest jedną z bezpośrednich przyczyn nowotworów układu pokarmowego. Gaz źle wpływa m.in. na jelita i pęcherz moczowy. Jeśli chcemy ustrzec zwierzę przed zatruciem, nie powinniśmy podawać mu nieprzegotowanej wody z kranu, jeśli ta jest chlorowana. Można również odstawić wodę na kilka godzin, aby groźny gaz zdążył ulecieć.

Nerki w niebezpieczeństwie

Zbyt twarda woda to kolejna bardzo częstą przyczyna kocich dolegliwości. Z wysokozmineralizowanego płynu mogą się wytrącać pierwiastki chemiczne i osiadać na narządach wewnętrznych zwierzaka. To z kolei prowadzi do ostrej niewydolności nerek i do kamicy. Dlatego należy podawać kotu jedynie wodę miękką, o niskiej zawartości składników mineralnych – i często ją zmieniać, by nie stała się rajem dla bakterii i grzybów.

Ile powinien pić kot?

Dorosły kot o przeciętnej wadze 4-5 kg powinien wypijać dziennie szklankę wody.

Miska z wodą powinna stać stale pełna w zasięgu kota, by mógł w każdej chwili podejść i zaspokoić pragnienie. Gdy kot karmiony jest wyłącznie suchym pokarmem, należy zadbać, by pił tej wody więcej – zapobiega to rozwojowi poważnych schorzeń układu moczowego. Można rozstawiać w domu więcej miseczek, można puszczać wodę z kranu (niektóre koty wolą wodę płynącą), można zakupić specjalną fontannę dla kota – wszystko po to, by zachęcić naszego pupila do picia. Bo woda to życie. Także dla kota. Dosłownie.