Instrukcja opieki nad niesamodzielnym kociakiem

Najlepszą i najtroskliwszą matką dla kociąt jest ich własna kocia matka – nie odbierajcie niesamodzielnych osesków ich opiekuńczej matce.

Co jednak jeśli na naszej drodze stanie malutkie kociątko? Jak się nim zająć? Posłużymy się tutaj radami ze strony fundacji Canis.

Krótka "instrukcja obsługi" niesamodzielnych maluchów
– od 1 dnia do 4-5 tygodnia życia:

Temperatura wymagana w gnieździe:
Małe kocięta muszą mieć ciepło, trzeba je chronić przed przeciągami. Do czasu ukończenia pierwszego tygodnia życia temperatura w gnieździe powinna wynosić 30-32 °C. Młode koty łatwo się przeziębiają, ponieważ ich naturalna regulacja temperatury jeszcze nie funkcjonuje prawidłowo. Przez pierwsze trzy tygodnie życia temperatura otoczenia młodych powinna wynosić około 30 °C. Najlepiej ulokować maluchy w ciepłym i zacisznym miejscu np. w kartonowym pudełku wyłożonym miękką, naturalną tkaniną. Dodatkowo pudełko można okryć materiałem do 2/3 powierzchni.

Przygotowanie mleka:
Specjalne mleko w proszku dla kociąt można kupić w lecznicach weterynaryjnych – jego skład odpowiada składowi mleka kocicy ( woda – 82,4%, białko – 7-9,5%, tłuszcz – 4,8-6,8 %, węglowodany (laktoza, czyli cukier mleczny – 4,8-10%). Mleko w proszku wymaga jedynie rozpuszczenia w ciepłej wodzie (37 – 38°C) i od razu nadaje się do podawania oseskom (nie trzeba gotować). Ważne jest przygotowywanie zawsze świeżej porcji mleka. Gotowe preparaty mleczne należy przygotowywać zgodnie z zaleceniami producenta.

Ilość i wielkość posiłków:
– W pierwszym tygodniu życia posiłki należy podawać co 2-3 godziny w ciągu dnia i co 3-4 nocą. W pierwszych dziesięciu dniach na jeden posiłek podawać należy po 3 – 5 ml. mleka.
– W drugim tygodniu życia karmić można już co 3-4 godziny w ciągu dnia i co 5 godzin nocą. Ilość podawanego mleka na jeden posiłek ulega zwiększeniu do 7-8 ml. Uwaga: powyższe dane są typowe i nie można traktować ich jako ścisłych wytycznych karmienia. Podawany pokarm powinien stale utrzymywać temperaturę 37-38 °C , w przeciwnym razie mogą wystąpić biegunki. Do karmienia można używać: pipety, strzykawki jednorazowej lub małej buteleczki ze smoczkiem (otwór w smoczku nie może być zbyt duży, gdyż grozi to dostaniem się mleka podczas karmienia do dróg oddechowych kociaka, powodując niebezpieczeństwo uduszenia.
– Dla każdego kociaka należy używać osobnej strzykawki czy butelki. Przed jedzeniem dobrze jest owinąć kocię w ręcznik żeby się nie zalewało i nie brudziło. Najwygodniej karmić malucha, trzymając go na kolanach. Podczas karmienia należy podstawiać dłoń pod nóżki kociaka, w celu umożliwienia mu instynktownego uciskania.

Masowanie brzuszków i toaleta:
Po każdym posiłku należy obowiązkowo masować brzuszki w kółeczko, w kierunku odbytu – to powoduje pobudzenie jelita do pracy i wypróżnienie malucha (po to kocia matka liże kocięta).
Ciepłą wodą i wacikiem należy umyć pyszczek malucha po karmieniu, potem umyć kuperek i wytrzeć do sucha miękkim papierem (jednorazowym ręcznikiem lub papierem toaletowym).
Sprzymierzeńcem człowieka podejmującego się wykarmienia kociąt może być przyjazna kotka lub suka, która zajmie się toaletą maluchów.

 Ciekawe porady znajdziemy też tutaj:

http://www.kocidom.waw.pl/opieka-nad-kocietami/154-jak-zastpi-koci-mame.html