Kot traci wzrok. Jakie mogą być przyczyny?

Istnieje wiele różnych czynników, które sprawiają, że kot traci wzrok. Niektóre z nich pozbawiają zwierzę wzroku stopniowo (np. zaćma), a inne bardzo nagle (np. odwarstwienie siatkówki lub uraz głowy). Istotnym czynnikiem może być także wiek kota – zdarza się bowiem, że mruczki tracą zdolność widzenia na starość.

Ślepota u kota

Koty, które tracą wzrok powoli, dużo szybciej przystosowują się do nowej sytuacji i po pewnym czasie wracają do swojego normalnego, szczęśliwego życia. Wyostrzają im się wówczas pozostałe zmysły, w szczególności słuch i węch. Zapamiętują też konkretne trasy w domu.

Inaczej dzieje się w przypadku czworonogów, które tracą wzrok nagle. Początkowo jest to dla zwierząt duży szok. Kot jest zdezorientowany, traci zainteresowanie zabawą, obija się o meble i przemieszcza, głównie ocierając się o ściany. W takich przypadkach zwierzęta mają dużo większe problemy z odnalezieniem się nie tylko w przestrzeni, lecz także przede wszystkim w nowej sytuacji życiowej. Nie oznacza to jednak, że nie możemy im tego ułatwić. Priorytetem jest odpowiednie zdiagnozowanie choroby oczu ślepnącego mruczka.

Kot traci wzrok. Najczęstsze schorzenia

Zapalenie spojówek u kota

To jedno z najbardziej typowych schorzeń kocich oczu. Zaczerwienienie, opuchlizna, a także ropa sącząca się z oka – to najbardziej charakterystyczne objawy kociej zaćmy. Jeśli zauważymy, że nasz kot odczuwa wyraźny dyskomfort – próbuje drapać się po oku, ociera się o inne przedmioty – mogą to być pierwsze symptomy zapalenia spojówek.

Warto zaznaczyć, że zapalenie spojówek dość łatwo wyleczyć, a sam mruczek nie odczuwa typowego bólu. Zmaga się za to z nieprzyjemnym świądem. Należy więc jak najszybciej zastosować leczenie po wcześniejszej konsultacji z weterynarzem. Choroba ta może bowiem zaatakować początkowo tylko jedno oko, jednak gdy zwierzę zacznie się drapać, istnieje ryzyko rozniesienia jej na drugie.

Zaćma u kota

Zaćma u kota jest chorobą, która polega na zmianach w obrębie soczewki. Zmiany te uniemożliwią dostęp światła do oka, przez co obraz nie może zostać odpowiednio przetworzony. Rozpoznanie zaćmy u czworonoga to jednak spore wyzwanie. Zwierzęta te słyną z ukrywania swojego bólu i dyskomfortu, dlatego, gdy w początkowej fazie tracą ok. 30 proc. swojego wzroku, udają, że wszystko jest w porządku.

Ważne jest więc uważne przyglądaniu się zarówno oczom, jak i zachowaniu naszego mruczka. W przypadku zaćmy, zmianie ulegnie kolor oka. Stanie się mętne, a w przypadku jej zaawansowanej formy – wręcz białe.

Jaskra u kota

Jaskra jest jedną z najbardziej bolesnych chorób wśród zwierząt. Świadczy o tym znaczna apatia kotów dotkniętych tym schorzeniem, a także niechęć do ruchu i brak apetytu.

Jaskra charakteryzuje się nadmiernym ciśnieniem płynu w gałce ocznej, który może powodować jej stwardnienie, a następnie postępujący zanik siatkówki, w którym jej tkanka ulega degeneracji i traci zdolność do prawidłowego funkcjonowania.

W przypadku jaskry charakterystyczna jest także nieruchoma, rozszerzona źrenica. Dzieje się tak dlatego, że w wyniku tej choroby mięsień odpowiadający za zwężenie źrenicy ulega niedokrwieniu. Przy jaskrze początkowej, gdy ciśnienie nie jest jeszcze bardzo wysokie, źrenica może prawidłowo reagować na światło.

Warto dodać, że jaskrę dzielimy na pierwotną i wtórną. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że ta pierwsza występuje genetycznie i jest spowodowana wadami w budowie kąta przesączania lub siateczki beleczkowatej. Odmiana ta może rozwinąć się w różnym wieku. Jaskra wtórna natomiast jest wynikiem innych procesów, które mają miejsce w gałce ocznej.

Starość

Kot traci wzrok także na starość. Niektórzy koci seniorzy mogą żyć z tym schorzeniem dość długo i, jak wspominaliśmy we wstępie, prędzej czy później dostosowują się do nowej sytuacji  – przestaną odbierać ją jako niedogodność. Inne starsze koty tracą wzrok bezpośrednio – od kilku dni do kilku tygodni – przed swoim odejściem. Niektórzy weterynarze twierdzą, że to sygnał od ciała, iż pewne funkcje stopniowo się „wyłączają”. Niezależnie od tego, do której grupy należy chory kot-senior, należy zapewnić mu jak najlepszą opiekę i spokój, żeby swoją kocią emeryturę mógł przeżyć szczęśliwie mimo starczych chorób.

To, co warto dodać w kontekście starych niewidomych mruczków, to ostrożność z wykonywaniem poszczególnych zabiegów. O ile niektóre kliniki weterynaryjne oferują skomplikowane operacje, to często odradzają je w przypadku starszych zwierząt. Każda operacja wiąże się z ryzykiem. Kilkunastoletni mruczek mógłby takiej operacji zwyczajnie nie przeżyć.

Jak widać, przyczyn utraty wzroku może być bardzo wiele. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leczenia należy z całą pewnością skonsultować się z lekarzem weterynarii, a w przypadku poważnych operacji, powinno się także wziąć pod uwagę ogólny stan zdrowia kota i jego wiek.

Podstawą jest także zapewnienie kotu spokoju i zmiana w kontakcie z nim. Należy postawić na komunikację werbalną i zostawiać znaki zapachowe (np.: dobre miejsca – kocimiętka, niewygodne, niebezpieczne – sok z cytryny). Nie należy też zmuszać kota do czułości lub zabaw – nawet jeśli do tej pory był „kotem-plastrem”, każdy dotyk może wywołać u niego strach czy dezorientację. W opiece nad niewidomym mruczkiem należy jeszcze bardziej niż zwykle wsłuchać się w jego potrzeby.

MAMY DLA CIEBIE PREZENT! Zapisz się do newslettera Koty.pl i już teraz odbierz za darmo e-book „Poznaj całą prawdę o kotach”