13.05.2016
Hemobartoneloza (anemia złośliwa) kotów
Koty.pl
Ten tekst przeczytasz w 2 minuty
Hemobartonella to drobnoustrój z rodziny mykoplazm. Atakuje krwinki czerwone kotów i psów. U kotów jest przenoszona przez kleszcze i pchły, ale możliwe jest też zakażenie kociąt ssących przez mleko matki lub z krwią podczas transfuzji.
fot. shutterstock
Hemobartonella jest to drobnoustrój z rodziny mykoplazm. Atakuje krwinki czerwone (erytrocyty) kotów (H. felis) i psów (H. canis). U kotów jest przenoszona przez kleszcze i pchły, ale możliwe jest też zakażenie kociąt ssących przez mleko matki lub z krwią w czasie transfuzji. Hemobartoneloza kotów jest często nazywana zakaźną anemią kotów (Feline Infectious Anemia).
Czynniki predysponujące
Mogą wywołać objawy choroby u bezobjawowo zakażonych zwierząt.
- usunięcie śledziony (zwłaszcza dotyczy psów)
- osłabienie odporności (np. w czasie długotrwałych podróży, czy sytuacji stresowych)
- choroby zakaźne – białaczka kocia (FeLV), zespół osłabienia odporności (FIV)
Objawy
Objawy kliniczne zależą od nasilenia anemii, stadium choroby oraz statusu immunologicznego zwierzęcia.
- najważniejszą konsekwencją zakażenia Hemobartonella felis jest anemia. Jest ona spowodowana głównie przez immunologiczny rozpad krwinek, a nie jak się często sądzi przez bezpośrednie działanie zarazka.
- niektóre koty mogą nie wykazywać żadnych objawów chorobowych
- koty zarażone FeLV lub FIV dużo ciężej przechorowują hemobartonelozę
- inne objawy – osłabienie, depresja, blade lub zażółcone błony śluzowe, gorączka. Przy postaci przewlekłej wychudzenie. Możliwe powiększenie śledziony.
- koty – ozdrowieńcy stają się nosicielami
Rozpoznanie
U kotów podejrzanych o wystąpienie hemobartonellozy należy wykonać pełną morfologię krwi. Podstawą rozpoznania jest stwierdzenie ziarnistych lub obrączkowatych drobnoustrojów na powierzchni erytrocytów w czasie oglądania rozmazu krwi. Stwierdza się również znaczną anemię. U chorych kotów powinno się również wykonać badanie serologiczne w kierunku białaczki kotów oraz FIV.
Hemobartonelloza kotów nie jest niebezpieczna dla ludzi.
Leczenie
- Podstawą leczenia jest antybiotykoterapia przez minimum 3 tygodnie. Lekarz weterynarii zaleci doksycyklinę lub antybiotyk z grupy tetracyklin.
- Przy ciężkim przebiegu choroby konieczne jest często podawanie glikokortykosteroidów, które mają na celu osłabienie immunologicznego rozpadu erytrocytów.
- Jeżeli kot jest odwodniony i osłabiony można podawać kroplówkę z płynów bogatych w glukozę.
- Przy silnej anemii wskazana jest transfuzja krwi.
Rokowanie
- Dobre – u kotów, u których zastosowano odpowiednie leczenie
- Złe – u kotów nieleczonych (do 30% przypadków śmiertelnych)
źródło: lek. wet. Maja Ingarden; Klinika Weterynaryjna Therios
Koty.pl to portal tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
Zobacz powiązane artykuły
01.07.2025
Lizanie nie sprzyja gojeniu! Co zrobić, by kot nie lizał rany?
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Szalone gonitwy, zabawy, skoki, wspinaczki, bitwy – możliwości do nabawienia się urazu czy kontuzji w kocim świecie nie brakuje. A czasami rana jest spowodowana operacją. Jak o nią dbać i co zrobić, by kot jej nie lizał?
undefined
29.06.2025
Złamany ogon u kota to poważny problem. Co robić, gdy kot złamie ogon?
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Ogon to dla kota prawdziwy skarb. Należy o niego dbać i obchodzić się z nim delikatnie, gdyż dość łatwo ulega urazom. Co zrobić, gdy kot złamie ogon?
undefined
25.06.2025
Kot ma ciągle opuszczony ogon – dlaczego go nie podnosi?
Ten tekst przeczytasz w 6 minut
Jeśli ogon twojego kota jest stale opuszczony, zastanów się, czy twój pupil nie boryka się z jakimś problemem. Ciągłe trzymanie ogona w pozycji „przypodłogowej” może mieć wiele niebezpiecznych przyczyn!
undefined