Kot zestresowany czy… chory?
Przyczyna problemów z zachowaniem czystości bywa prozaiczna. Niewłaściwe umiejscowienie kuwety np. w przejściu, korytarzu czy za blisko miejsca karmienia; nieodpowiadający kotu żwirek – zbyt intensywnie pachnący lub przyczepiający się do futerka. To wszystko może zniechęcić mruczka do korzystania z kuwety i skłonić go do załatwiania się w innych miejscach.
Sikanie poza kuwetą może być też przejawem stresu. Taka reakcja zdarza się podczas zmian w składzie domowników – pojawienia się nowego zwierzaka lub dziecka. Czasami bywa też na odwrót – posikiwanie poza kuwetą to efekt długiej nieobecności szczególnie lubianej przez kota osoby.
Osobna historia to niekastrowane kocury zaznaczające w ten sposób obręb swojego terytorium. Zachowanie to jest całkowicie naturalne, choć z oczywistych powodów niepożądane przez opiekunów. Tutaj jedynym remedium będzie kastracja.
Bywa jednak, że kot sika poza kuwetą z o wiele poważniejszych przyczyn. Problemy z zachowaniem czystości mogą być objawem rozwijających się chorób nerek i dróg moczowych. Czasami załatwianie się poza kocią toaletą to przejaw bólu czy złego samopoczucia niepowiązanego z samym układem moczowym i jego schorzeniami.
Niepokojące objawy – zwróć na nie uwagę!
Jeśli kuweta naszego kota stoi w spokojnym miejscu, a żwirek w niej umieszczony dotychczas mu odpowiadał, w pierwszej kolejności powinniśmy rozważyć przyczyny zdrowotne problemów z zachowaniem czystości. Zanim zaczniemy dopatrywać się behawioralnego podłoża brudzenia w domu, koniecznie wykluczmy chorobę. Wizyta u lekarza weterynarii i wykonanie zaleconych przez niego badań pomoże ustalić, czy to nie stan zdrowia kota leży u podstaw takiego zachowania. Szybka interwencja może zaoszczędzić mu cierpienia – a w niektórych przypadkach nawet uratować jego życie.
Problemy z układem moczowym dotyczą najczęściej kotów starszych. Szczególnie narażone są na nie kastrowane kocury. Możliwości jest wiele: stany zapalne pęcherza moczowego, powstawanie piasku i kamieni czy wreszcie zmora zwierzaków w wieku senioralnym – niewydolność nerek. Nieudane próby załatwienia się w kuwecie, przesiadywanie w niej, posikiwanie w przypadkowych miejscach czy nawet mimowolne moczenie się powinny zaalarmować troskliwego opiekuna.
Szczególnie groźne w skutkach jest zatrzymanie moczu przy zatkaniu dróg moczowych piaskiem lub kamieniami – może to doprowadzić do ostrej niewydolności nerek i śmierci kota. Również w przypadku schorzeń przewlekłych konieczna jest odpowiednia opieka weterynaryjna i szczególna troska z naszej strony.
Co możemy zrobić? Jak zmienić kotu dietę?
Kot z problemami urologicznymi, oprócz wdrożenia niezbędnego leczenia, potrzebuje odpowiedniej diety i nawodnienia organizmu. W takim przypadku absolutnie przeciwwskazana jest wszelkiego rodzaju karma sucha. Woda dla kota powinna być wystawiona w kilku miejscach w domu – z dala od miseczek z jedzeniem czy kuwety. Należy ją regularnie wymieniać. Koty nie lubią pić nieświeżej lub zanieczyszczonej wody. Pomóc mogą specjalne fontanny – płynąca stale woda zachęca kota do picia. W żywieniu takiego zwierzaka stosujemy wilgotną karmę spełniającą jego szczególne potrzeby.
Karma weterynaryjna mokra dla kota VET RESPONSE RENAL została opracowana z myślą o kotach cierpiących na czasową lub przewlekłą niewydolność nerek. Obniżona zawartość fosforu to podstawa w diecie kota „nerkowego”. Wysoka jakość zastosowanych źródeł białka chroni kota przed wyniszczeniem i utratą masy mięśniowej, jednocześnie nie przeciążając nerek. Dodatek witamin z grupy B zapobiega niedoborom spowodowanym ich nadmiernym wydalaniem z moczem. Dodatek oleju z łososia bogatego w nienasycone kwasy tłuszczowe Omega-3 i Omega-6 pomaga obniżyć stan zapalny w organizmie zwierzęcia.
Pamiętajmy – zmiana karmy na własną rękę nie zastąpi profesjonalnej diagnozy i odpowiednio prowadzonego leczenia!
Artykuł powstał we współpracy z firmą PUPIL Foods.
