Mity o kotach – poznaj dziesięć najpopularniejszych

Koty nie ustępują miejsca psom w rankingach popularności, ale wiele osób ma o nich błędne przekonanie. Najwięcej fałszywych opinii powstało w wyniku niezrozumienia kociej natury oraz porównywania kotów z psami i podkreślania tych psich zalet, których futrzakom brakuje, oraz z pokutujących do dziś krzywdzących kota przesądów. Mity o kotach są zdecydowanie dla nich krzywdzące.

Przez stulecia kota uważano za zwierzę samolubne, zdradzieckie, wredne, fałszywe. Kot nie stał się, jak pies, nieodłącznym przyjacielem człowieka, opiekunem stada, strażnikiem zagrody. Nie polował z człowiekiem, nie ścigał się na torze, nie ganiał przemytników, nie zabawiał ludzi w cyrku ani nie ratował ich w górach. Ale mimo wszystko zwierzę to od tysięcy lat towarzyszy człowiekowi.

Oto najbardziej rozpowszechnione mity o kotach.

1. Koty żyją dziewięć razy

Natura obdarzyła kota wszystkim, czego trzeba mu do przeżycia: giętkim kręgosłupem, silnie umięśnionym ciałem, skocznością, niezrównaną precyzją ruchów, wyostrzonymi zmysłami, arsenałem kłów i pazurów, umiejętnością bezszelestnego stąpania oraz spadania na cztery łapy. Kot zachował najwięcej dzikości ze wszystkich udomowionych zwierząt. Nic dziwnego, że przy tylu atrybutach człowiek obdarzył go dziewięcioma żywotami. W rzeczywistości kot jest żywotnym, lecz delikatnym stworzeniem, podatnym na zranienia i urazy. Koty mają jedno życie i od nas zależy, czy będą to lata długie, zdrowe i szczęśliwe.

2. Koty są zimne i nieprzystępne

Ten osąd to dowód na to, jak bardzo mity o kotach są dla nich krzywdzące. Koty od zawsze wybierają korzystne dla siebie życie, i to na własnych zasadach. Lecz pogląd, że sprowadziły się do ludzkich siedzib jedynie dla wygody i ciepłej miski, jest niesprawiedliwy. Traktują ludzi, z którymi mieszkają, jak własną rodzinę. Dzielą się z nimi myśliwskimi trofeami. Mruczą i trącają opiekunów łapkami, bawią się z nimi jak z rodzeństwem. Koci pocałunek to przejaw prawdziwego, głębokiego uczucia. Żyjąc na co dzień z kotką wciąż wzruszam się jej życzliwością, przywiązaniem i niezwykłą intuicją. Kot pociesza mnie, kiedy jestem smutna (a naszą psicę, kiedy ta się boi), i cieszy się ze mną, kiedy jestem radosna. Czuję się zaszczycona, żyjąc z nią pod jednym dachem.

3. Koty przywiązują się tylko do miejsca

Istnieje mnóstwo opowieści o kotach, które przebyły setki kilometrów, aby wrócić do swojego domu. Prawda, są to zwierzęta terytorialne i dlatego wciąż znaczą swój rewir, łącznie z opiekunami. Ale wpisane w naturę zachowania terytorialne, w tym nieznośne dla mebli drapanie, nie świadczą o tym, że kotom na ludziach nie zależy. Kot kocha opiekuna także w nowym domu, tyle tylko, że potrzebuje czasu na adaptację.

4. Czarny kot przynosi nieszczęście

Czarny jest może pechowym kolorem, ale chyba tylko dla kota. Tysiące czarnych kotów zapłaciło życiem za ludzkie przeświadczenie o ich związkach z diabłem. Czarne koty częściej giną po zmroku pod kołami samochodów. W wielu krajach do dziś czarne koty rzekomo zwiastują nieszczęście, w Anglii zaś – wprost przeciwnie. Jak widać, w różnych krajach funkcjonują różne mity o kotach.

5. Kocia sierść powoduje alergie

Ludzie nie są, wbrew powszechnemu mniemaniu, uczuleni na futro, ale na białko zawarte w kociej ślinie. Kot myjąc się roznosi jego cząsteczki po całym ciele, a ocierając się o sprzęty także po otoczeniu. Istnieje wiele sposobów zapobiegania objawom uczulenia.

6. Koty są zagrożeniem dla dzieci

Ten szkodliwy pogląd został wzmocniony przez niemądre filmy, w których np. lekarz radzi kobiecie w ciąży pozbyć się kota. Koty nie duszą dzieci i nie wysysają z nich oddechu, jak wierzono w średniowieczu. Co nie znaczy, że małe dzieci i zwierzęta można zostawiać bez opieki. Dzieci często nie rozumieją, że z kotem należy obchodzić się delikatnie i póki ten nie nauczy się unikania dziecięcej wylewności, może dojść do wzajemnego zranienia.

7. Koty muszą pić mleko

Koty rzeczywiście lubią mleko, dlatego kiedyś często przesiadywały w oborach podczas dojenia. Ale krowie mleko nie zawsze jest dla nich odpowiednim pożywieniem. Mleczna dieta, oprócz mleka kociej mamy, może być przyczyną dolegliwości żołądkowych. Niektóre kocie maluchy tracą zdolność przyswajania laktozy i nie należy ich karmić mlekiem, jeśli je źle tolerują. Dzikie koty nie piją mleka, od kiedy przestają ssać matkę. Natomiast nic nie zastąpi futrzakom świeżej wody, do której powinny mieć stały dostęp. Funkcjonujące w społecznej świadomości mity o kotach, jak widać, mogą szkodzić ich zdrowiu.

8. Dobrze karmiony kot nie musi polować

Instynkt łowiecki jest tak głęboko zakodowany w kociej naturze, że nawet najbardziej leniwy domowy spaślak nie przepuści okazji, by nie zaczaić się na ruchomy przedmiot (niekiedy ludzki palec czy nogę) i nie dopaść go jednym susem, podobnie jak czynią to jego dzicy krewni polując na swoje ofiary. Kot poluje z nakazu instynktu, nie tylko z głodu, i niejednokrotnie bawi się swoją zdobyczą, wzbudzając tym niechęć tych, którzy nie rozumieją kociej psychiki. Kot przynosi opiekunowi myśliwski łup w dowód miłości i żadnymi zakazami czy łajaniem nie zmieni się tych zachowań.

9. Koty mruczą, gdy są szczęśliwe

Mruczenie głaskanego kota – umiejętność, której pozbawione są jego dzicy krewniacy – nieodmiennie sprawia człowiekowi przyjemność. Jednakże ten miły zwyczaj nie zawsze jest oznaką zadowolenia. Koty mruczą, kiedy cierpią z bólu, kiedy rodzą, a nawet kiedy umierają. Nie wytłumaczono jednoznacznie technicznej strony tego zachowania. Z pewnością ma zastosowanie uspakajające. Niewątpliwie jednak ta unikalna w świecie przyrody zdolność przysparza kotu rzesze wielbicieli.

10. Koty potrafią same o siebie zadbać

Miłośnicy kotów uważają je za cud natury, bo ich niezwykłe zdolności przystosowawcze pozwoliły im przetrwać najgorsze chwile. Ale myli się ten, kto uważa, że to zwierzę nie wymaga troski. Potrzebuje, jak każda żywa istota, uwagi, uczucia i dbałości. I choć jest mniej kłopotliwy, łatwiejszy w utrzymaniu i bardziej samowystarczalny niż inne domowe zwierzęta – wymaga ochrony, opieki i miłości. I potrafi odwdzięczyć się za to z nawiązką.

Jak widać mity o kotach funkcjonują i bardzo dobrze się mają. Nie mają jednak nic wspólnego z prawdą i rzeczywistością, a bardzo często stawiają koty w złym świetle. Zadaniem miłośników kotów jest ich obalanie i oczyszczanie kociej reputacji.