Koty w terapii autyzmu u dzieci. Jak pomagają w leczeniu?

Jak się okazuje, koty w terapii autyzmu są równie skuteczne jak psy. Obecność mruczących terapeutów przynosi naprawdę fenomenalne efekty w leczeniu tego typu zaburzeń. Sprawdźmy, na jakiej zasadzie to funkcjonuje. Jak to się dzieje, że mruczki z powodzeniem mogłyby zastąpić ludzkich specjalistów?

Felinoterapia. Pamiętajmy też o potrzebach kota

Felinoterapia to leczenie za pośrednictwem obcowania z kotem. Często stosuje się ją w wypadku leczenia różnych zaburzeń emocjonalnych i rozwojowych, np. nadpobudliwości psychoruchowej czy właśnie autyzmu. Pacjent może patrzeć na kota, dotykać go, głaskać czy przytulać się do niego. Mruczki często prowokują dzieci do opowiadania różnych historii na ich temat, co również działa terapeutycznie. Co ważne, opiekun felinoterapeuty musi czuwać nad stanem kota – by nie został wymęczony i „zagłaskany”. Należy także obserwować chorych, by dzieci nie zaczęły się bać czworonoga. Jak wszędzie, obowiązuje tutaj złota reguła: nic na siłę! 

Badania

Gretchen Carlisle, doktor na kolumbijskim University of Missouri, zaczęła badać wpływ kotów na dzieci z autyzmem.

Koty wzbudzają empatię, co pomaga w zmniejszeniu lęku u chorego dziecka. Efekty felinoterapii są bardzo obiecujące. W ramach badania zamontowano kamery w domach, do których wzięto koty dobrane temperamentem do konkretnego dziecka. Kreująca się więź między pacjentem a zwierzakiem była stale obserwowana. To, co odnotował monitoring, było niesamowite: „wraz z upływem czasu (…) więź pozostawała równie silna, a niepokój dziecka z czasem się zmniejszał” – podaje news-medical.net. Dzieci ze spektrum autyzmu dzięki kontaktowi z kotami zaczynają otwierać się na świat zewnętrzny oraz stają się nim bardziej zainteresowane.

Apel do rodziców

Wspomniana badaczka pokazała rodzicom, że nie powinni się wahać, gdyż wzięcie do domu kota niewątpliwie będzie miało pozytywne konsekwencje dla dzieci ze spektrum autyzmu.

Jak widać, analizy badaczki niosły za sobą konkretny cel: realny wpływ na rodziców dzieci ze spektrum autyzmu; utwierdzenie ich w decyzji na temat przygarnięcia zwierzęcia, które będzie miało zbawienny wpływ na ich dziecko. Mruczek uspokoi dziecko i sprawi, że poziom jego niepokoju znacznie się zmniejszy. Kwiecień jest miesiącem świadomości autyzmu – warto wykorzystać ten czas na krzewienie wiedzy dotyczącej „leczniczych właściwości” mruczków.

Pamiętajmy jednak, że koty to zwierzęta, które muszą mieć zapewnioną właściwą opiekę. Mają swoje potrzeby fizyczne i psychiczne, dlatego nie można ich traktować jako „lekarstwa”, a czworonożnego przyjaciela mogącego mieć dobry wpływ na dziecko. Miejmy na uwadze dobrostan mruczka! Adopcja kota musi być całkowicie świadoma, a przyszli opiekunowie – przygotowani. Szczególnie tyczy się to rodziców dzieci ze spektrum autyzmu.

źródła: https://www.news-medical.net/news/20210112/Cats-may-help-improve-autistic-childrene28099s-social-skills-and-reduce-anxiety.aspx