Zespół suchego oka u kota – czym jest i jak go leczyć?

Czym jest zespół suchego oka u kota? Poznaj przyczyny, objawy oraz sposoby leczenia tej okulistycznej przypadłości, która nieleczona może prowadzić do całkowitej utraty wzroku!

Zespół suchego oka u kota – co to takiego?

Zespół suchego oka (ZSO) to stosunkowo często spotykana zapalna choroba powierzchni gałki ocznej. Fachowo nazywana jest suchym zapaleniem rogówki i spojówki. Polega na zaburzeniu procesu powstawania łez lub zaburzeniach w składzie poszczególnych warstw filmu łzowego.  Nieprawidłowo działające gruczoły łzowe nie produkują odpowiedniej ilości łez, co prowadzi do przesuszania gałki ocznej. 

Przyczyny ZSO

Jakie są najczęstsze przyczyny występowania tego schorzenia? 

• Wady budowy lub całkowity brak gruczołów łzowych
• Zaburzenia immunologiczne
• Brak warstwy lipidowej oka
• Infekcje
• Uszkodzenie oka wywołane chorobami (cukrzyca, niedoczynność tarczycy, nadczynność nadnerczy)
• Uraz mechaniczny
• Stosowanie niektórych leków
• Zanieczyszczenie powietrza, dym papierosowy, klimatyzacja

Zespół suchego oka u kota – objawy

U chorego kota oko jest zaczerwienione i przekrwione. Zaobserwować można również ropny wyciek, sklejanie się powiek, a nawet owrzodzenie spojówki. Ciągła suchość powoduje dyskomfort, swędzenie, ból. Z tego powodu kot może szukać ukojenia i pocierać oczy łapkami lub ocierać się o inne przedmioty. Tego typu działanie może dodatkowo pogłębić problem, powodując mechaniczne uszkodzenia. Aby zespół suchego oka został u kota właściwie zdiagnozowany i potwierdzony, należy udać się do weterynarza i wykonać badania kliniczne. Najlepiej również okulistyczne.

Leczenie zespołu suchego oka u kota

Trwałe uszkodzenie gruczołu łzowego jest nieodwracalne i może prowadzić do ślepoty. Dlatego podjęcie leczenia jest konieczne i im wcześniej do niego dojdzie, tym większe będą szanse na powodzenie terapii. Leczenie zespołu suchego oka koncentruje się na przywróceniu prawidłowego nawilżenia oczu. Jednak leczenie ZSO nie należy do najprostszych. Może trwać długo, czasami nawet do końca życia zwierzaka. Co więcej, schorzenie samo w sobie może stanowić powikłanie lub wręcz objaw innych dolegliwości układowych. Przy okazji diagnozy warto więc dodatkowo wykonać badania krwi, ponieważ może okazać się, że kot cierpi na cukrzycę lub niedoczynność tarczycy. 

Zazwyczaj choremu podaje się leki przeciwzapalne, antybiotyki, sterydy, parasympatykomimetyk (preparat pobudzający produkcję łez) oraz produkty łzozastępcze. Obecnie stosuje się również implanty, które uwalniają lek do oka stopniowo. 

Zespół suchego oka niezmiernie często jest mylony z przewlekłym lub nawracającym zapaleniem spojówek.  Jedynie prawidłowo postawiona diagnoza i dokładne badanie okulistyczne jest w stanie wykluczyć taką pomyłkę.

Nieleczony ZSO

Ta bolesna choroba, gdy nie jest leczona, może prowadzić do ślepoty, a nawet amputacji oka! Kiedy brakuje łez, rogówka jest niedostatecznie nawilżona, niedostatecznie odżywiona. Nie może zachować swojej prawidłowej funkcji. Dochodzi do jej waskularyzacji (pojawienia się naczyń krwionośnych na powierzchni) i odkładania się pigmentu w komórkach jej nabłonka. Rogówka staje się matowa, coraz grubsza i traci swoją przejrzystość. Pokrywa się coraz to większą ilością naczyń krwionośnych i barwnika, a sam jej nabłonek grubieje.  Oko traci odporność. Może dochodzić do powstania głębokich wrzodów rogówki, grożących jej perforacją.

„Kot sam się nie wyliże”!

Rozpoznanie problemów z kocimi oczami należy do dość łatwej procedury. Objawy są zazwyczaj widoczne. Łatwo dostrzegalny jest także dyskomfort odczuwany przez zwierzaka. Z wizytą u specjalisty nie należy czekać. Kot nie wyliże się z tego sam! A im wcześniej podejmiemy leczenie, tym większe będą szanse na całkowity i szybki sukces terapii.