Kotki są u nas od sierpnia 2017. Są rodzeństwem, zabrane od hodowcy w wieku ośmiu tygodni. Od początku, chociaż jednakowo kochane i tak samo traktowane, zachowują się zupełnie inaczej. Kocur jest przylepny, domaga się pieszczot, towarzyszy nam przy każdej czynności, wita gości, barankuje i daje buzi.
A kotka zachowuje się jak bite dziecko – robi uniki, ucieka gdy ktoś kichnie albo coś upadnie na podłogę. Gdy obcy przychodzi do domu – znika na długie godziny. Pozwala się pogłaskać tylko wówczas, gdy siedzi na górnej półce kociego drzewka i jest wyżej niż my. A i to niechętnie.
Co mogę zrobić, jak ją oswoić?
To, że koty są z jednego miotu nie oznacza, że będą dokładnie takie same, zarówno pod względem wyglądu jak i zachowania. Kotka jest ewidentnie bardziej lękliwa i być może potrzebuje więcej przestrzeni i mniej zainteresowania ze strony ludzi. Ponieważ minęło już sporo czasu odkąd koty są u Państwa w domu, taka sytuacja może się utrzymywać. Jeśli odziedziczyła takie zachowanie po swoich przodkach, trudno będzie to zmienić.
Można oczywiście próbować wciągać ją do jakiejś prostej zabawy imitującej polowanie, która powinna być wykonywana krótko, ale kilka razy dziennie. Takie udane „polowanie” zawsze podnosi koci nastrój. Można spróbować podać jej suplementy diety podnoszące nastrój i nie robić niczego na siłę. W tej sytuacji nie próbujmy jej głaskać, ale raczej wciągajmy ją do zabawy, to najlepszy sposób na budowanie więzi i pewności siebie. Gdyby te zabiegi nie pomogły, proszę zwrócić się do behawiorysty, który oceni kota w jego naturalnym otoczeniu i podpowie, jak najlepiej rozwiązać ten problem.