KOT AMERYKAŃSKI KRÓTKOWŁOSY

Wady i zalety

Wady

• rasa bardzo rzadka w Polsce
• źle znosi samotność

Zalety

• rasa bardzo zdrowa i odporna
• jego futerko jest łatwe w pielęgnacji
• spokojny i nienachalny, lubi być blisko człowieka
• idealny kot rodzinny – lubi dzieci
• nadaje się dla seniorów
• dogada się zarówno z innym kotem, jak i z psem
• nie potrzebuje dużo przestrzeni – odnajdzie się nawet w małym mieszkaniu

Zdrowie

Rasa ta należy do jednej z najzdrowszych. Przy dobrej opiece koty amerykańskie krótkowłose dożywają nawet 20 lat.

Żywienie

Kota amerykańskiego krótkowłosego można karmić zarówno karmą suchą, mokrą, jak i pokarmem przygotowywanym w domu. Ważne, by była to karma wysokiej jakości, a pożywienie samodzielnie przygotowywane – odpowiednio zbilansowane.

Pielęgnacja

Pielęgnacja jest łatwa – ogranicza się do regularnego wyczesywania sierści w okresach linienia, sprawdzania uszu i przycinania pazurów.

Historia

Historia kota amerykańskiego krótkowłosego sięga niemal 400 lat wstecz. Jest potomkiem europejskich kotów przywożonych do Ameryki przez osadników, począwszy od pierwszej połowy XVII wieku. Były to koty z Wysp Brytyjskich. Na wsi i w miastach ceniono je za łowność, także na statkach miały za zadanie chronić ładunki przed myszami i szczurami. Wiele z nich zeszło na ląd wraz z osadnikami, po czym żyły i  rozmnażały się, stopniowo przystosowując się do nowych warunków i klimatu.

Na początku XX w. rozpoczęła się selektywna hodowla tej rasy. W 1906 r. Cat Fanciers Association (CFA) uznało ją jako jedną spośród pierwszych pięciu uznanych przez siebie ras. Obecnie w Stanach Zjednoczonych rasa jest uznawana przez wszystkie organizacje hodowców kotów. Z kolei największa międzynarodowa organizacja FIFe nie uznała jej do tej pory.

Początkowo rasie nadano nazwę domestic shorthair, czyli kot domowy krótkowłosy. W 1966 r. zmieniono ją na kot amerykański krótkowłosy, aby podkreślić jej pochodzenie i odróżnić ją od innych krótkowłosych ras. Nazwa podkreśla również fakt, iż są to koty rodowodowe. Należy odróżnić je od przypadkowo rozmnażającej się populacji krótkowłosych kotów domowych w Ameryce Północnej – choć wiele z nich wyglądem przypomina koty rasowe.

Amerykanie określają amerykańskie koty krótkowłose (i zarazem tamtejsze dachowce, od których wywodzi się rasa) mianem „kotów pracujących”, ponieważ w przeszłości pomagały kontrolować populacje gryzoni na statkach i farmach.

W toku hodowli pewne cechy kotów amerykańskich krótkowłosych zostały bardziej uwypuklone. Koty te mają np. nieco masywniejszą budowę i mocniejszą, bardziej okrągłą głowę w porównaniu do przeciętnego dachowca, ale nadal są to koty bardzo przypominające swoich pracujących przodków.

Koty te są najliczniej hodowane w Stanach Zjednoczonych i w Japonii. W Polsce rasa ta należy do niezmiernie rzadkich – na terenie naszego kraju działa obecnie jedna hodowla. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że rasa ma u nas dużą konkurencję w postaci krótkowłosych kotów europejskich i brytyjskich.

Wzorzec

Kot amerykański krótkowłosy – american shorthair cat – rasa nieuznana przez FIFe

kod EMS: WCF

• Pochodzenie: Stany Zjednoczone
• Charakter: bardzo spokojny, zrównoważony, przyjacielski
• Aktywność: umiarkowanie aktywny, lubi spokój
• Wielkość: średniej wielkości do dużego
• Waga: samice 3-5 kg, samce 5-7 kg
• Tułów: krępy, muskularny i zwarty, szeroka klatka piersiowa, grzbiet prosty; kończyny krótkie, masywne, o dobrym umięśnieniu
• Wygląd ogólny: ciało muskularne, silne, atletyczne; mocny, szeroki tułów, prosty grzbiet; budowa pozbawiona skrajności
• Głowa: szeroka i okrągła, nieco dłuższa niż szersza, charakteryzująca się mocną żuchwą i dobrze rozwiniętymi kośćmi policzkowymi; w ogólnym wrażeniu mordka wydaje się nieco kanciasta, posiada wyraźne poduszeczki z wibrysami, a jej profil jest widocznie zakrzywiony; nos średni, charakteryzujący się jednakową szerokością na całej długości, z wyjątkiem niewielkiego przełomu u nasady
• Uszy: podłużne, średniej wielkości, zaokrąglone przy końcach; mają dosyć szeroki rozstaw, są otwarte i ustawione pionowo
• Oczy: duże, okrągłe, ustawione delikatnie pod skosem ku zewnętrznej stronie; ich kolor zależny jest od umaszczenia i może przyjmować barwy: miedzianą, zieloną, niebieską, a także złotą; osobniki ze srebrnym umaszczeniem powinny mieć oczy zielone, natomiast z czekoladowym – złote
• Nos: średniej długości, szeroki
• Szyja: muskularna, solidna
• Ogon: średniej długości, gruby u nasady, lecz lekko zwężający się ku okrągłemu zakończeniu
• Szata: krótka, gęsta, twarda, lśniąca
• Maść:  występuje ok. 60 odmian barwnych; dopuszczalne są wszystkie umaszczenia, poza tymi, w których występują kolory czekoladowy, liliowy, cynamonowy i płowy oraz umaszczeniami typu point, wskazujące na krzyżówki z innymi rasami; w ubarwieniu łaciatym dopuszczalna jest każda ilość bieli; najczęściej hoduje się osobniki o ubarwieniu srebrzystym lub tabby, najpopularniejsze i najbardziej pożądane są koty srebrzyste tabby z czarnym wzorem na srebrzystobiałym tle; w ostatnich latach najcenniejsze stają się koty szynszylowe i srebrzyste cieniowane
• Odporność/podatność na choroby: bardzo odporny
• Długość życia: 15-20 lat
• Możliwość zakupu kociaka w Polsce: tak

  

Ciekawostki

Kot amerykański krótkowłosy pod względem budowy plasuje się pomiędzy kotem brytyjskim krótkowłosym a europejskim krótkowłosym. Jest „mocniejszy” niż europejczyk, ale lżej zbudowany od brytyjczyka. W odróżnieniu od tego drugiego, jego wygląd jest tylko i wyłącznie kwestią selekcji, podczas gdy do puli genetycznej kota brytyjskiego w przeszłości „wmieszano” nieco krwi kota perskiego.

Według danych Cat Fancier’s Association (CFA), kot amerykański krótkowłosy od lat znajduje się w pierwszej dziesiątce najpopularniejszych ras w Stanach Zjednoczonych:  2012 – miejsce 7., 2013 – miejsce 7., 2014 – miejsce 6., 2015 – miejsce 6., 2016 – miejsce 6.