KOT KARELSKI BOBTAIL (KARELIAN BOBTAIL)

Kot Karelski Bobtail jest naturalną mutacją kota odkrytą nad jeziorem Ładoga. Charakteryzuje go krótki ogon, przypominający pompon.

Kot Karelski Bobtail, Karelian Bobtail
  1. Charakter
  2. Wady i zalety
  3. Zdrowie
  4. Historia
  5. Wzorzec
  6. Ciekawostki

Charakter rasy karelski bobtail

Karelski bobtail bardzo przypomina w zachowaniu i charakterze kota kurylskiego bobtaila. Jest przyjacielski wobec kotów, innych zwierząt i ludzi. Szybko się zaprzyjaźnia. Stabilny emocjonalnie. Inteligentny i ciekawski, szybko się uczy.

Nadaje się do domów z dziećmi, psami i innymi kotami, a także dla osób starszych. Przyjemność sprawia mu kontakt z człowiekiem, lubi się przytulać, głaskanie i branie na ręce. Z ochotą weźmie udział we wspólnych zabawach w szukanie schowanych przedmiotów i aportowanie.

karelski bobtail, karelian bobtail


Wady i zalety rasy karelski bobtail

Wady
  • może być problem z jego zakupem – rasa bardzo rzadka
  • dość mocno linieją
Zalety
  • zdrowy i odporny
  • niewymagający
  • nadaje się na kota rodzinnego
  • lubi dzieci, ale też osoby starszy
  • inteligentny, łatwo się uczy
  • odnajdzie się zarówno w mieszkaniu jak i w domu z ogródkiem


Zdrowie rasy karelski bobtail

Rasa bardzo zdrowa, odporna. Nie stwierdzono wrodzonych wad genetycznych.

Pielęgnacja

Karelski bobtail nie jest wymagający w pielęgnacji, świetnie poradzi sobie z nim nawet początkujący kociarz. Zalecane jest wyczesywanie martwych włosów. W okresie linienia pozostawia w mieszkaniu sporo sierści.



Historia rasy karelski bobtail

Kot Karelski Bobtail jest naturalną mutacją odkrytą przypadkowo nad brzegami i na wyspach jeziora Ładoga i nie jest w żaden sposób spokrewniony z innymi kotami krótkoogoniastymi.

Po raz pierwszy zostały zaprezentowane w klubie hodowców kotów ICC „Kotofey” w St-Petersburgu przez panią Lily Dvoryaninovitch.

Standard dla tej rasy opracowany został w grudniu 1994 r. podczas seminarium felinologów rosyjskich oraz z krajów byłego ZSRR. Seminarium to poświęcone było naturalnym rasom kotów żyjących w Rosji. Dwa lata wcześniej, w roku 1992, Karelskie Bobtaile uznane zostały przez Select Feline Federation (SFF), a w roku 1994 przez World Cat Federation (WCF). Karelski Bobtail został także zgłoszony do rejestracji w FIFe – nadal czeka na akceptację.

Wzorzec rasy karelski bobtail

Kot Karelski Bobtail – Karelian Bobtail – Rasy nieuznane przez FIFe
kod EMS: CBL non
  • Pochodzenie: Karelia, część Rosji niedaleko St. Petersburga
  • Charakter: stabilny emocjonalnie, przyjacielski, inteligentny, ciekawski, szybko się uczy
  • Wielkość: średni
  • Waga: samice 4-6 kg, samce do 8 kg
  • Wygląd ogólny: dobrze zbudowany, silny i elegancki; lekko kanciasta sylwetka
  • Głowa: nieduża, o kształcie trójkąta, czoło i policzki płaskie; wysokie kości policzkowe
  • Uszy:  średniej wielkości, szeroko i wysoko umieszczone, ustawione do przodu
  • Nos: prosty bez stopu
  • Oczy: średniej wielkości, owalne; kolor najczęściej żółty lub zielony, powinien harmonizować z kolorem sierści
  • Tułów: średniej wielkości, krótki, muskularny; kończyny średniej długości, mocnej budowy, tylne wyraźnie dłuższe od przednich, łapy owalne
  • Ogon: krótki, długości 4-13 cm; z załamaniami i zakrzywieniami; włos na ogonie dłuższy niż na reszcie ciała, ogon przypomina pompon
  • Szata: dwie odmiany – krótkowłosy i długowłosy, podszerstek gęsty, delikatny; włos okrywowy gładki i błyszczący
  • Maść: dopuszczalne wszystkie kolory z wyjątkiem oznaczeń i ubarwienia kotów abisyńskich.
  • Aktywność: średnia
  • Odporność/podatność na choroby: bardzo odporny; doskonale znosi nawet bardzo niskie temperatury
  • Możliwość zakupu kociaka w Polsce: brak; większość hodowli znajduje się na terenie Rosji

*wzorzec wyglądu wg standardu WCF



Ciekawostki o rasie karelski bobtail

Istnieją dwie zbliżone do siebie rasy o bardzo podobnej nazwie – Kurilian Bobtail i Kot Karelski Bobtail (CBL non). Bardzo podobne z wyglądu i charakteru, lecz powstałe niezależnie od siebie na bardzo oddalonych od siebie terenach Rosji.

Gen odpowiedzialny za skrócenie ogona jest genem recesywnym, inaczej niż u kurylskich bobtaili. Zatem aby otrzymać potomstwo z krótkim ogonem, oboje rodziców muszą posiadać ten sam gen.


Podziel się tym artykułem:

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata kotów!

Zapisz się