TOYGER

Toyger to kieszonkowy tygrys o bardzo udomowionym charakterze. Mimo dzikiego wyglądu, koty rasy toyger są towarzyskie, miłe i zrównoważone.

Toyger na śniegu zapatrzony na coś w zaroślach
  1. Charakter
  2. Wady i zalety
  3. Zdrowie
  4. Historia
  5. Wzorzec
  6. Ciekawostki

Charakter rasy toyger

Toyger to nowa rasa, która wciąż się rozwija i zdobywa coraz większą popularność. Nie należy się przerażać „dzikim” wyglądem tego kota, gdyż toyger ma przyjacielskie, otwarte usposobienie. Lubi towarzystwo ludzi, siedzenie na kolanach i pieszczoty. Podobnie jak duże koty, toyger porusza się chwiejnym krokiem, który jeszcze bardziej upadabnia go do miniaturowego tygrysa.

Toyger jest bardzo inteligentny i łatwy do wychowania. Można go nauczyć chodzenia na spacery na smyczy, a nawet zabawy w aportowanie. Na co dzień jest spokojny, ale nie leniwy – lubi zabawę i towarzyszenie opiekunowi w codziennych zajęciach. Toyger łatwo dostosowuje się do zasad panujących w domu i trybu życia opiekunów. Nie można jednak zapominać o jego potrzebach. Do pełnego szczęścia kociak rasy toyger wymaga stymulacji ruchowej i umysłowej. Opiekunowie rasy toyger muszą być gotowi na zapewnienie kociakowi odpowiedniej dawki zabawy. Toyger nie lubi też samotności, nie powinien być więc wybierany przez osoby, których długo nie ma w domu.

Toyger siedzący w wejściu do pokoju i patrzący na fotografa

Koty rasy toyger są niezwykle cierpliwe i delikatne. Dobrze dogadują się z innymi zwierzętami domowymi. Bez problemu mogą zamieszkać z innym kotem, psem czy starszym dzieckiem. Jeśli jednak toyger ma żyć w dużej rodzinie, warto zapewnić mu liczne kryjówki, w których może odpoczywać i nie będzie niepokojony przez pozostałych domowników.

Toyger jest kociakiem ufnym i towarzyskim, nie stroni więc nawet od gości, z którymi spotyka się po raz pierwszy. Kociak rasy toyger chętnie wskoczy na kolana nawet nieznanej osobie.



Wady i zalety rasy toyger

Toyger – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

  • rasa bardzo rzadka
  • wysoka cena kociaka

Zalety

  • rasa bardzo zdrowa i odporna
  • nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji
  • towarzyski
  • łatwy do wychowania
  • chętnie uczy się sztuczek


Zdrowie rasy toyger

Ponieważ rasa toyger wciąż się rozwija, ciężko określić, na jakie choroby genetyczne może być podatna. Obecnie uchodzi za zdrową. Jedyną odnotowaną u rasy toyger, dziedziczną chorobą jest niedobór kinazy pirogronianowej (PKDef) – niedobór tego enzymu prowadzi do anemii. Sporadycznie zdarzają się też szmery serca mogące wskazywać na kardiomiopatię przerostową. U kociąt rasy toyger zdarza się spłaszczenie klatki piersiowej.

Żywienie

Jak każdy kot, toyger powinien być karmiony dobrej jakości karmą suchą i mokrą lub zbilansowanym pożywieniem przygotowywanym w domu. Należy pamiętać o odpowiedniej suplementacji diety domowej oraz o dostosowaniu pokarmu do wieku, stanu zdrowia i aktywności danego osobnika.

Pielęgnacja

Toyger nie wymaga czasochłonnej pielęgnacji. Podobnie jak w przypadku innych krótkowłosych kotów wystarczy przeczesać jego futro raz w tygodniu, by usunąć martwy włos. Koty rasy toyger wymagają także regularnych kontroli i czyszczenia uszu i oczu, a także przycinania pazurów.

Przeciągający się kociak toygera


Historia rasy toyger

Ludzie często porównują pręgowane koty do małych tygrysów. Toyger powstał, ponieważ pewna amerykańska hodowczyni postanowiła stworzyć kota domowego, który jeszcze bardziej przypominałby tego wielkiego drapieżnika.

Pod koniec lat 80. XX wieku Judy Sugden zauważyła, że jeden z jej kotów ma na skroniach – w miejscu zazwyczaj pozbawionym oznaczeń – niewielkie punkty. Zdała sobie sprawę, że to może być klucz do wyhodowania kota o pręgach okalających pyszczek, podobnie jak ma to miejsce u tygrysa. Do pierwszej krzyżówki użyła pręgowanego kota domowegokota bengalskiego. W 1993 r. importowała z Kaszmiru w Indiach ulicznego kocura, który miał między uszami kropki, zamiast zwyczajnych w tym miejscu znaczeń typu tabby.

Portret toygera

Judy miała w głowie dokładny obraz cech, na których jej zależało, aby stworzyć replikę tygrysa w małym opakowaniu: mocne, długie ciało; wyraźne, pionowe pręgi biegnące przez całe boki z góry na dół; pręgi okalające głowę, których normalnie koty domowe nie mają; żywe kolory i, co najważniejsze, miłe, łagodne usposobienie, dzięki któremu przyjemnie by się z takim kotem mieszkało.

Do Judy dołączyła jeszcze dwójka hodowców, którzy podjęli się tworzenia nowej rasy. Do hodowli użyto na przestrzeni lat około 40 kotów domowych z różnych krajów. Każdy z nich został starannie wybrany i każdy posiadał jakąś szczególną cechę, cenną przy tworzeniu rasy toyger.

Rasa została uznana wstępnie przez TICA (The International Cat Association) w 1993 r., a w pełni – w roku 2007. Jak dotąd nie została uznana przez FIFe.

Toyger w Polsce

Pierwsze toygery trafiły do Polski w 2014 roku za sprawą państwa Kozieł. Trzy młode toygery – Naję, Julię i Stara kupili od hodowczyni z Niemiec.

Wzorzec rasy toyger

Toyger – rasa nieuznana przez FIFe

  • Pochodzenie: Stany Zjednoczone
  • Charakter: przyjacielski, otwarty, towarzyski.
  • Wielkość: kot średni do dużego.
  • Waga: kocury 4,5-7 kg, kotki 3-4,5 kg
  • Kształt głowy: średniej wielkości, owalna, z cylindrycznym kształtem pyszczka.
  • Uszy: małe i okrągłe; szeroki w stosunku do głowy i nachylone 45 stopni w kierunku środka oka; krótkie, ale gęsto owłosione skronie i uszy; końcówki uszu typowe dla rysia nie są pożądane.
  • Oczy: średniej wielkości, zaokrąglone; szeroko rozstawione, cofnięte, z niewielkim spadkiem w kierunku podstawy ucha; preferowany głęboki, intensywny kolor.
  • Kufa: bardzo wyraźnie zaznaczona, długa, szeroka i głęboka, z zaokrąglonymi brzegami; cały pyszczek przypomina kształtem odwrócone serce.
  • Nos: umięśniony, długi, szeroki i zaokrąglony, rozszerzający się ku końcówkom przynajmniej do szerokości równej przestrzeni między oczami.
  • Tułów: od średniego do głębokiego, długi i muskularne z zaokrąglonymi konturami; silny i mocny, ale nie toporny.
  • Ogon: bardzo długi i gruby; zakończenie jest nieznacznie zaokrąglone; sierść gęsta i krótka.
  • Umięśnienie: bardzo muskularne, zwłaszcza u młodych samców.
  • Długość sierści: futro jest równomiernie krótkie; może być go więcej w okolicach szyi i podgardla.
  • Kolor: pręgi powinny być prawie czarne, brązowe powinno być prawie czarne, brązowe lub podpalane; preferowany jest kolor bazowy o barwie jasnej dyni z bardzo ciemnymi pręgami; jasny kolor podstawowy powinien być jak najbardziej zbliżony do bieli.
  • Pręgi: pręgi na ciele powinny być pionowo dopasowane do kolistych pręg na szyi, nogach i ogonie; preferowane są grube, przeplatane i niejednolite pręgi; brzuch i wewnętrzna strona nóg musi być pokryta pręgami; poduszki łap i czubek ogona powinny być czarne.
  • Głowa: pręgi i plamki na pyszczku powinny być umiejscowione równo wokół oczu i nosa; tradycyjne pręgi, rozchodzące się promieniście od pyszczka są niepożądane; jasne, prawie białe plamki na tylnej części uszu są pożądane; przy samych oczach oprawa musi być czarna, natomiast dalej biała.
  • Odporność/podatność na choroby: odporny, choruje sporadycznie.
  • Długość życia: 10-15 i więcej lat
  • Możliwość zakupu kociaka w Polsce: tak
  • Cena kota z rodowodem: 4000-8000 zł
Toyger wylegujący się na kanapie


Ciekawostki o rasie toyger

Nazwa rasy toyger pochodzi z połączenia słów „toy” – „zabawka” (słowo używane też do określania ras miniaturowych) + „tiger” – „tygrys”, czyli znaczy tyle, co kieszonkowy tygrys.

Dzięki cechom budowy, takim jak długi, głęboki tułów z wysokim kłębem, toyger ma toczący chód, który zwykle obserwuje się u wielkich kotów.

Toyger mimo swojego podobieństwa do dzikich kotów nie jest krzyżówką genetyczna ani rasą hybrydową.

Na całym świecie jest zaledwie 35 hodowli rasy toyger, z tego 20 w Stanach Zjednoczonych.


Podziel się tym artykułem:

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata kotów!

Zapisz się