Odważny kot. Jak wychować kociaka na odważnego kota?

Odważny kot to kwestia genów, czy wychowania? Czy można nauczyć strachliwego kota, jak być odważnym?

Jeden kot jest odważny, na nowe osoby i przedmioty w swoim otoczeniu reaguje zaciekawieniem, podchodzi śmiało z uniesionym pionowo ogonkiem, jest towarzyski, daje się pogłaskać obcym, wskakuje na kolana gościom.

Inny jest nieśmiały i lękliwy – nawet na dźwięk dzwonka u drzwi wpada w panikę, ucieka i chowa w trudno dostępnych miejscach.

Skąd te kocie lęki

Strachliwość wynika z kilku przyczyn: wrodzony niski próg stresu i zamknięcie na nowe doświadczenia (introwertyzm), brak wczesnego kontaktu z człowiekiem i niewłaściwy przebieg procesu socjalizacji, przykre doświadczenia szczególnie z okresu kocięctwa.

Problemem nie jest to, czy ktoś obcy może naszego pupila pogłaskać czy nie. Istotny jest fakt, iż stres u kotów w widoczny sposób wpływa na stan zdrowia, długotrwały lub nawet nagły jednorazowy stres może zainicjować u nich różne choroby – od zapaleń pęcherza moczowego po problemy z nerkami, choroby wirusowe, zakaźne zapalenie otrzewnej, kocią białaczkę czy depresję – lista jest długa.

Dowiedziono, że stres osłabia układ odpornościowy kota.

Odważny kot – przemiana strachulca

W jaki sposób postępować z kociakiem, by wychować odważnego, zrównoważonego kota, który akceptuje inne zwierzęta i nie ucieka przed gośćmi?

• Właściwy proces socjalizacji. Trwa od urodzenia do ukończenia przez kociaka 3 miesiąca życia. Dlatego nie należy przedwcześnie zabierać kociaka od mamy. Kotka musi nauczyć je wszystkiego, co prawdziwy kot wiedzieć powinien, w tym nauczy przestrzegania granic. Kontakt z kocią mamą buduje w maluchu poczucie bezpieczeństwa i odwagę, nieoceniony kapitał na dalsze życie.

• Wczesny kontakt z człowiekiem, już od 3-4 tygodnia życia. Kluczowych jest pierwszych 6 tygodni życia kociaka. W tym okresie powinien mieć zapewniony kontrolowany, bezpieczny kontakt z dorosłymi oraz dziećmi, innymi kotami czy przyjaznymi względem kotów psami.

• Zabawa, zabawa i jeszcze raz zabawa. Zabawki przeróżne, wspólne zabawy – budują bliskie relacje.

• Konsekwencja. Jeśli jej brak względem kota, raz pozwalamy na jakieś zachowanie, innym razem za to samo ganimy, nasz kot wyrośnie na nierównoważonego i lękliwego, nigdy i nigdzie nie będzie się czuł bezpiecznie.

• Dotyk i rozmowa. Dotykajmy kota, głaszczmy go, róbmy to tak, jak kot lubi, unikajmy np. tarmoszenia po kocim brzuszku, szarpania. Rozmawiajmy z kotem – ludzki głos o miłym tembrze też buduje więzi. I trafia do kociego serca.

• Miłość. Kot kochany to kot pewniejszy siebie.

Teraz już wiesz, co robić, by zamieszkał z tobą odważny kot. Ale nic na siłę. Pamiętaj, że twoim celem jest zwiększenie komfortu życia pupila, a nie kształtowanie jego charakteru „pod linijkę”.