Niewinne igraszki czy ostra walka? Naukowcy przeanalizowali zachowania kotów

Cienka granica

Granica między niewinną zabawą a przyczynkiem do walki jest bardzo cienka. Skąd wiedzieć, kiedy nasze koty oddają się czystym igraszkom, a kiedy coś zaczyna być na rzeczy i frajda przeradza się w jatkę? Nowe badania opublikowane w czasopiśmie naukowym Scientific Reports dotyczyły właśnie kwestii zabawy i walki w kocim świecie. Najbardziej interesujące jest to, że wspomniane analizy bazują na prostych zachowaniach kotów, które może zaobserwować każdy z nas, a nie tylko naukowiec w środowisku laboratoryjnym. Dzięki obserwacji tych najprostszych reakcji można sprecyzować, co jest zabawą, a co prowadzi do konfliktów.

Typy kocich zachowań

Podczas badania prowadzonego przez Noemę Gajdoš-Kmecovą (University of Veterinary Medicine and Pharmacy, Słowacja oraz University of Lincoln, Wielka Brytania) obejrzano 105 nagrań pokazujących interakcje między 210 kotami. Później na podstawie obserwacji zachowań zwierząt ich konkretne działania podzielono na 6 kategorii:

• bezruch (bezczynność): głowa i ciało w bezruchu w danej pozycji, np. przykurczonej,
• zapasy: interakcja między kotami z „chwytami” przypominającymi zapaśnicze,
• gonitwa: jeden kot ucieka, a drugi goni go w szaleńczym biegu,
• interakcje bezpośrednie: zbliżanie się, wzajemne pielęgnowanie, jeżące się futro na grzbiecie,
• inne zachowania: uwaga skierowana na siebie samego, np. lizanie się; bądź też na obiekty, np. picie,
• wokalizacja: pomiaukiwanie, syczenie i warczenie.

Zabawa czy walka? Kocie interakcje

Bazując na filmikach, rozróżniono 3 kategorie interakcji między kotami: zabawowe, agonistyczne i pośrednie. Każda z nich charakteryzuje się innym stopniem nasilenia konkretnych zachowań.

1. Interakcje zabawowe

Jeżeli koty zachowują się tak, jak gdyby uprawiały zapasy, to najprawdopodobniej jest to zwykła zabawa. Mruczki „policzkujące” się łapkami, przygniatające się wzajemnie swoimi ciałami, i co najważniejsze, robiące to w ciszy i bez wokalizowania, najpewniej beztrosko się bawią. Do tej grupy trafiło aż 40% kotów widocznych na filmikach.

2. Interakcje agonistyczne

Gdy mruczki gonią się i na zmianę często zastygają w bezruchu, a także wokalizują, miaucząc lub sycząc na siebie wzajemnie, to możemy być praktycznie pewni, że walczą. Istotny jest także przebieg gonitwy. Jeśli koty uciekają na zmianę, to wszystko jest w porządku. Natomiast, jeżeli przysłowiowego drapaka daje wciąż ten sam zwierzak, to może być to sygnał, że coś jest nie tak. W badaniu interakcje agonistyczne przejawiało 32% kotów.

3. Interakcje pośrednie

Dla tej grupy charakterystyczne jest wchodzenie w dłuższe interakcje z przerwami między nimi. Ta kategoria ma w sobie elementy zachowań zabawowych i agonistycznych zarazem. Interakcje pośrednie są bardziej zbliżone do tych zabawowych, jednak należy pamiętać o tym, że zabawa w każdej chwili może stać się agonistyczna. Wspomniane przerwy w interakcji mają służyć ponawianej ocenie sytuacji i partnera przez kota. Tym samym mają zapobiec przemianie zabawy w agresję. Do tej grupy przyporządkowano 28% zwierzaków z analizowanych filmików.

Szerszy punkt widzenia

Każdy z nas może przeanalizować zachowania swoich kotów w domu, na własną rękę. Zwracając uwagę na rzeczy, o których piszą naukowcy, będziemy w stanie ustalić, czy nasze koty tylko się bawią, czy też może szykują się do ostrzejszej walki. Jednak należy pamiętać, że bardzo często zwierzęta potrafią komunikować się o wiele subtelniej. Chodzi o mimikę, ułożenie ogona bądź uszu, czy nawet produkcję feromonów.

Jeżeli twoje koty są ze sobą naprawdę blisko i żyją w zgodzie, a raz na jakiś czas zdarzy im się przejawiać agonistyczne zachowania, to absolutnie nie ma się czym martwić. To normalne! Oczywiście, jeżeli takie zachowanie nie występuje zbyt często i nie jest specjalnie krwawe.

Innym możliwym scenariuszem mogą być napięcie i ciągłe bójki między zwierzakami. Wówczas warto zwrócić większą uwagę na agonistyczne zachowania, by potem móc opowiedzieć o nich weterynarzowi bądź behawioryście. Jeżeli zwrócimy się do specjalisty dość wcześnie, to bardzo możliwe, że uda nam się w porę polepszyć relację kocich współlokatorów. A to wszystko po to, by obydwu mruczkom żyło się lepiej.

źródło: https://theconversation.com/are-your-cats-fighting-or-playing