05.01.2018
Słodki smak u kota. Czyli co ma mięsna dieta do słodkości?
Koty.pl
Ten tekst przeczytasz w 2 minuty
Z przeprowadzonych dotychczas badań wynika, że słodki smak nie jest rozróżniany przez kota domowego czy dzikiego spośród pozostałych smaków.
fot. Shutterstock
Jakiś czas temu naukowcy z Monell Chemical Senses Center w Pensylwanii i ze szwajcarskiego Uniwersytetu Zurychu dowiedli, że słodki smak nie jest rozróżniany przez kota domowego i dzikiego spośród pozostałych smaków, gdyż doszło u nich do uszkodzenia jednego z genów.
Część zwierząt mięsożernych straciła zdolność do odczuwania słodkich smaków. To pozwala sądzić, że rodzaj diety, stosowanej przez dany gatunek, odgrywa pewną rolę w jego ewolucji – czytamy w „Proceedings of the National Academy of Sciences”.
Większość ssaków ma zdolność odczuwania smaku słodkiego, kwaśnego, gorzkiego, słonego, a także pikantnego. Kolejne badania potwierdzają jednak istnienie drobnych wyjątków – uważają naukowcy.
Słodki smak u kota i innych zwierząt
Koty są właściwie wyłącznie mięsożerne, dlatego naukowcy chcieli się przekonać, czy inne gatunki, o równie ścisłej diecie, także straciły receptor smaku słodkiego. Przyjrzeli się dwunastu gatunkom ssaków, których dieta składa się wyłącznie z mięsa – u niektórych jest to mięso zwierząt lądowych, u innych – ryby. Uczonych interesowały zwłaszcza geny odpowiedzialne za obecność receptorów smaku słodkiego zwane Tas1r2 i Tas1r3.
U siedmiu gatunków w genie Tas1r2 doszło do różnych genetycznych mutacji, które uniemożliwiają odczuwanie smaku słodkiego – stwierdzili badacze. W efekcie słodkiego smaku nie czują trzy gatunki fok, wydra karłowata, hiena cętkowana i delfiny butlonose.
Od dość dawna mówi się, że lwy morskie i delfiny ewoluowały od ssaków lądowych, ale dziesiątki milionów lat temu wróciły do środowiska wodnego. Ryby, które schwytają, połykają w całości. Nie zaobserwowano u nich jakiejkolwiek preferencji, jeśli chodzi o smak słodki – relacjonują badacze. Jednocześnie wydaje się, że u delfinów nieczynne są trzy geny receptorów smaku. Można sądzić, że zwierzęta te nie czują smaku słodkiego, gorzkiego ani pikantnego.
Geny receptorów smaku słodkiego były dla odmiany aktywne u szopów, wydr kanadyjskich, niedźwiedzia andyjskiego czy wilka rudego. Zwierzęta te żywią się albo niemal wyłącznie mięsem, albo urozmaicają swoją dietę innymi składnikami. Fakt, że zachowały swoje geny Tas1r2 pozwala sądzić, że mogą odczuwać smak słodki.
Do niedawna uważano, że zdolność do odczuwania smaku słodkiego jest wśród zwierząt powszechna.
Fakt, że ewolucja zupełnie niezależnie doprowadziła do jej utraty u tak wielu różnych gatunków jest niespodzianką. Różne zwierzęta żyją w światach odmiennych odczuć, odnosi się to zwłaszcza do ich światów pokarmu.
Różne gatunki żyją w różnych światach wrażeń, co dotyczy zwłaszcza ich światów pożywienia. Okazuje się, że to, co zwierzęta – również ludzie – lubią jeść, w dużym stopniu zależy od biologii ich receptorów smaku – ocenia jeden z autorów badania, dr Gary Beauchamp z Monell Chemical Senses Center.
Przeprowadzone badania umożliwią stworzenie dla kotów jeszcze lepszych karm, by podbić żołądki i serca kocich smakoszy.
Źródło: PAP – Nauka w Polsce
Koty.pl to portal tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
