Nadczynność tarczycy u kotów. Czy może dotyczyć też twojego mruczka?

Nadczynność tarczycy u kotów to najczęstsza choroba endokrynologiczna, na którą zapadają nasi mruczący towarzysze. Jej konsekwencje mogą być naprawdę poważne, dlatego nigdy nie bagatelizuj jej objawów.

Czym jest nadczynność tarczycy u kotów?

Nadczynność tarczycy u kotów to choroba spowodowana wydzielaniem przez ten gruczoł zbyt dużej ilości tyroksyny (TH) i trójjodotyroniny (T3). Nadprodukcja tych związków powoduje między innymi kłopoty z przemianą materii. Jest to choroba endokrynologiczna, czyli spowodowana przez niezrównoważoną gospodarkę hormonalną.

Jakie są przyczyny nadczynności tarczycy?

Wielu z nas obawia się słowa, które zaraz padnie. Pamiętaj jednak, że nie należy panikować, tylko spokojnie doczytać. Nadczynność tarczycy wynika najczęściej z rozrostu nowotworowego tego gruczołu. Na szczęście w znakomitej większości są to nowotwory niezłośliwe, których leczenie – rozpoczęte odpowiednio szybko – przynosi oczekiwany skutek. Jedynie około 5% przypadków nadczynności tarczycy u kotów spowodowanych jest nowotworowymi, aktywnymi hormonalnie zmianami złośliwymi.

Przypuszcza się, że pośrednią przyczyną nadczynności tarczycy u kotów może być niedobór jodu w diecie. Ostatnie badania sugerują też, że wpływ na stan kociej tarczycy mogą mieć karmy o smaku rybnym. Koniecznie dowiedz się więcej TUTAJ.

Jak ją rozpoznać?

Ta choroba rozwija się długo i przez wiele dni – a nawet miesięcy – pozostaje niezauważalna. Objawy mogą występować jeden po drugim w dużym odstępie czasowym, dlatego wiele kotów trafia do lecznic w bardzo zaawansowanym już stadium. Podstawowymi objawami nadczynności tarczycy u kotów są: spadek masy ciała, wzmożona aktywność fizyczna, wzmożone pragnienie (polidypsja), wielomocz (poliuria), bardzo pobudzony apetyt (polifagia) i biegunka z wymiotami. Ponadto pojawiają się tachykardia (wzmożona praca serca) oraz duszności. W przypadku, gdy stan kota jest już poważny, a uszkodzenie i niewydolność serca znaczne, może on jednak okazywać brak apetytu.

Podczas wizyty w lecznicy należy zwrócić szczególną uwagę na badanie krwi. O nadczynności tarczycy świadczy podwyższony poziom hormonów wydzielanych przez ten gruczoł. Istnieje specjalny pakiet prób, które wykażą, jak pracuje kocia tarczyca – dostępny jest niemal w każdej lecznicy weterynaryjnej. Oprócz tego wiele może powiedzieć wątroba. Jej wyniki odczytywane w kontekście zaburzeń hormonalnych są nieraz bardzo pomocne w postawieniu odpowiedniej diagnozy. O nadczynności tarczycy świadczy zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, takich jak AST, ALT, GLDH, AP.

Warto wiedzieć, że bardzo często równolegle do nadczynności tarczycy rozwija się niewydolność nerek. Można to zweryfikować, wykonując podstawowe badanie moczu. Przy niewydolności gruczołu tarczycy może się w nim znaleźć nadmiar białych krwinek przy niezmienionej ilości krwinek czerwonych.

I co dalej?

Jeśli nadczynność tarczycy zostanie u kota zdiagnozowana, ważne jest ustalenie jej przyczyny – nowotwór złośliwy czy niezłośliwy. Z tą wiedzą weterynarz może zaproponować odpowiednie leczenie. Przebiega ono przy zastosowaniu trzech różnych metod leczenia. Pierwszą jest chirurgiczne usunięcie tarczycy, drugą farmakologiczne leczenie tyreostatyczne, a trzecią – możliwość zastosowania radioterapii. O sposobie leczenia powinien zadecydować endokrynolog. Będzie on w stanie stwierdzić, która z metod ma szansę przynieść pożądany skutek i która będzie najmniej inwazyjna.

Nadczynność tarczycy u kotów to poważna choroba, która dotyczy coraz większej liczby zwierząt. Dotyka ona głównie seniorów, z których około 10% pada jej ofiarą. Liczby te powoli, ale stale rosną, dlatego koci opiekunowie powinni wyczulić się na objawy tego schorzenia.