Przepuklina u kota – czym jest, jakie są jej rodzaje i jak ją leczyć?

Czym jest przepuklina u kota? Czy może przytrafić się naszemu pupilowi? Jakie czynniki ją determinują i czy może być niebezpieczna dla zdrowia zwierzaka?

Czym jest przepuklina?

Przepuklina to stan, w którym narząd lub narządy oraz tkanki wydostają się poza przestrzeń, w której powinny się znajdować, przez kanał bądź otwór. W każdej przepuklinie wyróżniamy: wrota (rozstęp lub ubytek w ścianie, przez którą przepuklina wydostaje się na zewnątrz), worek (tworzą tkanki znajdujące się w sąsiedztwie wrót przepukliny) i zawartość (narządy, które przedostały się przez wrota przepukliny). Przepuklina może być:

• wrodzona (powstaje w związku z zaburzeniami rozwojowymi);
• nabyta (powstaje w wyniku osłabienia struktury kolagenowej lub urazu).

Przepuklina – rodzaje

Możemy wyróżnić następujące rodzaje przepuklin u kota:

• pępkową,
• pachwinową,
• przepony miednicy (przepuklina kroczowa, okołoodbytowa),
• rozworu przełykowego przepony,
• przeponową,
• pooperacyjną.

Przepuklina pępkowa u kota

Powstaje głównie u kociąt – zwykle jest przepukliną wrodzoną – ale może powstać także u dorosłego zwierzaka, np. wskutek urazu, uderzenia. Są to jednak sytuacje rzadkie. Jeśli dorosły kot ma przepuklinę pępkową, to najczęściej będzie ona taką, która nie została mu usunięta w dzieciństwie. Taka przepuklina to niezrośnięte powłoki brzuszne w miejscu po pępowinie – tam, gdzie znajduje się pępek. Mała przepuklina tego rodzaju, której zawartością jest tłuszcz, nie stanowi dla kota zagrożenia. Usuwa się ją zazwyczaj przy okazji innego zabiegu, np. kastracji. Mimo braku zagrożenia dla życia poleca się to jednak zrobić, gdyż mała przepuklina może przerodzić się w większą. Jeżeli przez przepuklinę zaczną wydostawać się narządy wewnętrzne, będzie konieczna natychmiastowa interwencja chirurgiczna. Zabieg taki polega na odprowadzeniu zawartości przepukliny do jamy brzusznej oraz zamknięciu wrót.

Przepuklina pachwinowa u kota

Powstaje na skutek nieprawidłowej budowy pierścienia pachwinowego. Częściej dotyka samiczki niż samców. Może być wrodzona (wada genetyczna) lub nabyta (uraz). Zazwyczaj dotyczy jednej strony ciała. Objawia się uwypukleniem skóry w okolicy pachwiny. Jej zawartość stanowią najczęściej jelita, rzadziej inne narządy – róg macicy czy pęcherz moczowy. Konieczny będzie zabieg chirurgiczny.

Przepuklina przepony miednicy u kota

Ten typ przepukliny dotyczy głównie starszych niekastrowanych samców. Jej podłożem są prawdopodobnie hormony, często występuje w parze z przerośniętą prostatą. Innymi przyczynami mogą być częste zaparcia, zaburzenia układu moczowego, a także predyspozycje genetyczne. Powstaje w wyniku osłabienia lub uszkodzenia tylnej ściany jamy miednicy tzw. przepony miednicy. Pojawia się poniżej lub obok odbytu. Zawartość przepukliny stanowi tkanka tłuszczowa, czasem pęcherz moczowy lub jelita.

Przepuklina rozworu przełykowego przepony u kota

Ta przepuklina ma charakter całkowicie wewnętrzny. Narządy jamy brzusznej przemieszczają się do jamy klatki piersiowej przez rozwór przełykowy. W większości przypadków migrującym narządem jest żołądek. Podczas operacji narządy przemieszcza się z powrotem do jamy brzusznej. Zmniejsza się także średnicę rozworu przełykowego.

Przepuklina przeponowa u kota

Elementy anatomiczne jamy brzusznej przemieszczają się na teren jamy opłucnowej przez ubytek w dolnej części przepony. Przepuklina pojawia się najczęściej w wyniku urazu. Nie wyklucza się wystąpienia jej w formie wrodzonej. Objawy towarzyszące tej przypadłości pochodzą głównie z układu pokarmowego i oddechowego. Należy chirurgicznie zamknąć wrota przepukliny i wycofać jej zawartość do jamy brzusznej.

Przepuklina pooperacyjna u kota

Powstaje w wyniku błędów chirurgicznych popełnionych w trakcie zabiegu: złe szycie, zakażenia pooperacyjne, krwiaki lub wskutek nadmiernego forsowania organizmu po operacji.

Jeśli podejrzewasz, że twój pupil ma przepuklinę, nie czekaj na rozwój sytuacji. Nawet mała może utrudnić funkcjonowanie kociego organizmu, może także rozrosnąć się i zagrozić zdrowiu i życiu zwierzaka. Skonsultuj się z lekarzem weterynarii w celu ustalenia dalszego postępowania.

MAMY DLA CIEBIE PREZENT! Zapisz się do newslettera Koty.pl i już teraz odbierz za darmo e-book „Poznaj całą prawdę o kotach”

Reklama

Reklama