KOT KARTUSKI (CHARTREAUX)

Charakter rasy kot kartuski

Kot kartuski jest wyjątkowo inteligentny, szybko uczy się, np. włączania radia, otwierania zamków drzwi. Łatwo nauczyć je przychodzenia na zawołanie. Nawet jako dorosłe osobniki, koty kartuskie uwielbiają zabawę, potrafią aportować i uczyć się podobnych sztuczek jak psy. Bardzo wrażliwe, pozytywnymi wzmocnieniami można uzyskać u nich pożądane zachowania (uczenie się) lepiej niż karami. Są cenionymi łowcami gryzoni.

Kot kartuski lubi wszystkich, zwykle wiąże się jednak z jedną osobą i często chodzi za nią po całym domu oraz ochoczo barankuje w dowód miłości i przywiązania. Potrafi towarzyszyć ukochanemu opiekunowi przez cały dzień. Kot kartuski nie jest agresywny, nadaje się do domów z dzieci i innymi zwierzętami, także dla początkujących kociarzy. Przepada za pieszczotami, ale niezbyt lubi branie na ręce. Dobrze toleruje podróże, choć ceni codzienną rutynę.

Otwarty i pewny siebie kot kartuski nie boi się gości i jest wobec nich bardzo ufny. Ta ciekawska rasa chętnie skorzysta także z możliwości przesiadywania na balkonie lub wychodzenia na spacer w szelkach.

Kot kartuski miauczy bardzo rzadko i bardzo cicho, niektóre osobniki wcale, za to bardzo głośno mruczy, a mruczenie może przechodzić w świergot.

Wady i zalety rasy kot kartuski

Kot kartuski – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• w okresie zimowo-wiosennym wymaga częstego czesania z uwagi na mocne linienie
• nie lubi brania na ręce
• należy zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu: spacery na dworze, zabawy
• preferowany dom wychodzący

Zalety

• bardzo łowny
• przystosowany zarówno do wysokich jak i niskich temperatur
• cichy, bardzo rzadko miauczy, czasem ćwierka, za to głośno mruczy
• łagodny, polecany do domów z dziećmi
• akceptuje inne koty oraz psy
• mocno wiąże się z opiekunem
• nieprzeciętnie inteligentny
• ma „psi” charakter, szybko i chętnie się uczy
• nadaje się nawet dla początkującego kociarza
• dobrze toleruje podróże

Zdrowie rasy kot kartuski

Kot kartuski to rasa zdrowa. Brak wad wrodzonych. Jedyne, na co trzeba zwrócić uwagę, to rzadko występująca, ale jednak odnotowywana cukrzyca.

Żywienie

kot kartuski powinien otrzymywać karmę dostosowaną do jego aktywności i wieku. Może być to karma sucha, mokra, lub odpowiednio suplementowana dieta BARF. Kot kartuski jest chętny do nauki i zabaw, część posiłku można mu więc podawać podczas szkolenia lub w różnych łamigłówkach.

Pielęgnacja

Kot kartuski niewychodzący wymaga cotygodniowego czesania, w okresie zmian pór roku częstszego – 2-3 razy na tydzień, z uwagi na intensywne linienie. Jeśli ma możliwość wychodzenia, należy szczotkować jego futro częściej.

UWAGA! Ostrożnie z używaniem furminatora! Gruby wełnisty podszerstek jest bardzo ceniony u tej rasy, dlatego hodowcy nie zalecają zbyt intensywnego wyczesywania, zamiast furminatora polecają czesanie kota kartuskiego specjalnymi rękawicami, które usuwają martwe włosy, nie naruszając podszerstka.

Historia rasy kot kartuski

Kot kartuski najprawdopodobniej został sprowadzony do Francji z Afryki w XV wieku przez mnichów z zakonu kartuzów. Jest najstarszą rasą świadomie hodowaną w Europie. Pierwsza udokumentowana wzmianka o rasie została sporządzona przez francuskiego przyrodnika Buffona dopiero w XVIII wieku.

Populacja kotów kartuskich zmniejszyła się znacznie podczas I wojny światowej. Skoordynowane działania europejskich hodowców tej rasy pozwoliło na uchronienie jej przed wyginięciem.

Prawdopodobnie jedną z ostatnich kolonii kota kartuskiego były Koty Szpitalne zamieszkujące teren szpitala na małej wysepce Bell Isle u wybrzeży Bretanii. To na ich bazie odtworzono rasę chartreaux (czyt. szatre). Z uwagi na małą ilość zachowanych osobników i celem poszerzenia puli genetycznej, krzyżowano je z kotem brytyjskim krótkowłosym, niebieskim kotem perskim oraz kotami krótkowłosymi. Potomstwo tych krzyżówek rozmnażano znów z oryginalnym chartreaux. Obecnie krzyżówki kota kartuskiego z kotem brytyjskim są niedopuszczalne.

Pierwszy Chartreux został sprowadzony do USA w 1971 roku przez Helen i John Gammon La Jolla, Kalifornia.

Kot kartuski w Polsce

Pierwsze koty tej rasy pojawiły się w Polsce około 10 lat temu, przywiezione z Francji. Obecnie kot kartuski zyskuje na popularności, chociaż nadal w Polsce występuje dość rzadko.

Wzorzec rasy kot kartuski

Kot kartuski – Chartreaux – Koty krótkowłose i somalijskie – III kat. FIFe

kod EMS: CHA

• Pochodzenie: Francja
• Charakter: przyjacielski, uczuciowy, bardzo wrażliwy; inteligentny, oddany opiekunowi, szybko się uczy, w zachowaniu przypomina psa; lepiej reaguje na nagrody niż kary
• Wielkość: średni do dużego, samce wyraźnie większe od samic
• Waga: samice 3-4,5 kg, samce 6-8 kg
• Wygląd ogólny: muskularny i masywny
• Głowa: kształt wpisany w trapez, szeroka u podstawy; wąska, płaska przestrzeń między uszami; końce warg lekko uniesione, sprawiają wrażenie uśmiechu; u kocurów wyraźnie zaznaczona żuchwa
• Uszy: średniej wielkości, stojące, sprawiają wrażenie czujnych, lekko wychylone na zewnątrz
• Nos: szeroki i prosty, bez wyraźnego stopu; niebieskoszary
• Oczy: duże, okrągłe, niezbyt mocno zaokrąglone, zewnętrzna część oka lekko pociągnięta ku górze; pełne wyrazu, złociste lub miedziane; nie mogą być blade; im mocniejsza i bardziej żywa barwa, tym kot cenniejszy
• Tułów: masywny, mocny; szeroka, dobrze rozwinięta klatka piersiowa, kończyny średniej długości; łapy małe i okrągłe
• Ogon: średniej długości, gruba nasada, może się zwężać, zawsze owalne zakończenie; kolor jak reszty ciała; giętki, pełen ekspresji
• Szata: średniokrótka, gęsta, gruba, błyszcząca; miękki i ciepły podszerstek, nieco wełnisty u nasady, warstwa włosów okrywowych silna, wodoodporna, chroni przed chłodem i wilgocią
• Maść: wszystkie odcienie niebieskiego, od jasnego po ciemny niebiesko-szary; preferowane jasne niebiesko-szare; futro musi być jednolite kolorystycznie, bez pręgowania
• Odporność/podatność na choroby: bardzo odporny; doskonale znosi niskie temperatury
• Możliwość zakupu kociaka w Polsce: tak
• Cena kota z rodowodem TICA: ok. 2000 zł

Ciekawostki o rasie kot kartuski

Według legendy przodkami kotów kartuskich były dzikie koty górskie z rejonu dzisiejszej Syrii, które zostały sprowadzone do Francji przez krzyżowców w XIII wieku, spośród których wielu wstąpiło do zakonu kartuzów.

Kot kartuski był ulubioną rasą francuskiej pisarki Sidonie-Gabrielle Colette oraz generała Charlesa de Gaulle’a.

Kupując kota kartuskiego, należy zachować ostrożność. Mniej doświadczona osoba łatwo może go pomylić z kotem brytyjskim krótkowłosym. Warto zapamiętać główne różnice między tymi dwiema rasami:

• inny kształt głowy: u chartreaux wpisuje się w trapez, u kota brytyjskiego jest okrągła
• nos: u chartreaux nos prosty, bez stopu; u kota brytyjskiego ze stopem
• kolor sierści: kot kartuski zawsze ma szaro-niebieską barwę sierści, wykluczone jest pręgowanie, w odróżnieniu od kota brytyjskiego, u którego dopuszczalne są wszystkie odmiany barwne
• aktywność: kot kartuski jest bardziej energiczny, lubi ruch i go potrzebuje, jest aktywny i psotny, w przeciwieństwie do spokojnego domatora, jakim jest kot brytyjski