KOT ROSYJSKI NIEBIESKI KRÓTKOWŁOSY
Kot maltański, archangielski, rosyjski niebieski krótkowłosy – mimo trzech różnych nazw, kot ten cechuje się nieznacznym, nieschodzącym z pyszczka uśmiechem, lojalnością i zrównoważonym charakterem. Pierwsze dzikie koty tego typu pojawiły się w okolicach Archangielska i szybko się udomowiły.
- Wzorzec rasy kot rosyjski niebieski - podstawowe informacje
- Kot rosyjski niebieski - opis rasy
- Kot rosyjski niebieski - charakter i zachowanie kota
- Kot rosyjski niebieski - dla kogo ta rasa?
- Wady i zalety
- Ile kosztują kocięta rasy rosyjski niebieski?
- Ile kosztuje utrzymanie kota rosyjskiego?
- Zdrowie kota rosyjskiego niebieskiego
- Ile żyją koty rosyjskie niebieskie?
- Pielęgnacja rosyjskiego niebieskiego
- Żywienie rosyjskiego niebieskiego
- Historia rasy rosyjski niebieski
- Ciekawostki o rasie rosyjski niebieski
Wzorzec rasy kot rosyjski niebieski
FIFe | Koty krótkowłose i somalijskie – III kat. FIFe |
Kod EMS | RUS |
Pochodzenie | Rosja |
Charakter | lojalny, przyjazny, spokojny, ale ciekawski, towarzyski, nie lubi samotności |
Wielkość | średniej wielkości; smukły, wydłużony, dobrze umięśniony, pełen gracji |
Waga | 2,5-4,5 kg |
Tułów | długi z zarysem mięśni |
Kształt głowy | mała i okrągła w kształcie krótkiego klina, czaszka długa i spłaszczona, czoło proste, poduszeczki z wąsami wydatne, podbródek mocny. Profil szkicują dwie proste linie: płaskiego czoła i prostego nosa |
Uszy | duże, szerokie u podstawy, dość wysoko osadzone, raczej ostro zakończone, o skórze niemal przezroczystej; od zewnątrz pokryte krótkimi delikatnymi włoskami |
Oczy | duże, szeroko rozstawione, w kształcie migdałów, o żywym jasnozielonym odcieniu. U małych kociąt kolor może być różny: niebieski, miodowy – w końcu jednak staną się agrestowe. Ustala się on do około 1 roku |
Nos | prosty |
Ogon | proporcjonalny do ciała, zwężający się, ostro zakończony |
Kończyny | kończyny długie i delikatne, stopy małe, owalne; poduszeczki w różnych kolorach, od szarego, po różowy |
Sierść | pluszowa, krótka i gęsta, lekko odstająca od ciała, miękka i jedwabista, wręcz aksamitna; gęsty podszerstek, mniej więcej tej samej długości co włos okrywowy. Skóra jest niebieska, co dokładnie widać na wewnętrznej stronie ucha |
Maść | równomierny niebieskoszary kolor (preferowany średni odcień); końce włosów powinny srebrzyście połyskiwać – srebrny nalot tworzy się dzięki temu, że każdy włos ma bezbarwną końcówkę; lusterko nosa łupkowo-szare, opuszki – lawendowe. Klasyczna maść jest szaroniebieska, ale występują też odmiany - biała i czarna |
Odporność/podatność na choroby | duża |
Długość życia | 15-18 lat |
Możliwość zakupu kota w Polsce | tak |
Cena kota z rodowodem | ok. 4000 zł |
Kot rosyjski niebieski - opis rasy
To pełen gracji kot. Rosyjski niebieski ma proporcjonalną budowę - sylwetka jest smukła z widocznym zarysem mięśni i stosunkowo długimi nogami. Głowa tych kotów jest mała, w kształcie krótkiego klina, nos zaś prosty, a czoło płaskie. Wibrysy są wydatne, z kolei podbródek mocny. Uszy tych kotów są dość wysoko osadzone i ostro zakończone, a oczy mają kształt migdałów, o żywym jasnozielonym odcieniu. Rosyjski niebieski jest średniej wielkości kotem - waży od 2,5 do 4,5 kg.
Sierść kota rosyjskiego niebieskiego jest krótka, pluszowa i gęsta. Delikatnie odstaje od ciała. Włosy okrywy wierzchniej i podszerstka mają tę samą długość. To jedyna znana rasa posiadająca „podwójne” futro! Klasyczne umaszczenie kota rosyjskiego jest szaroniebieskie. Rzadziej spotyka się odmiany czarne czy białe. Ciekawostka - małe kotki rodzą się białe.
Kot rosyjski niebieski - usposobienie kota
Kot rosyjski niebieski to typowy domator – uwielbia ciepło domowego ogniska. Jest doskonałym towarzyszem rodziny– żywiołowym i wesołym, a przy tym łagodnym, cichym i niekłopotliwym. Ceni sobie spokój. Prezentuje się z wyjątkową gracją i wdziękiem, czasem mylonymi z nieśmiałością. Charakteryzuje go elegancki i arystokratyczny wygląd.
Jaki jest charakter kota rosyjskiego niebieskiego? Cechuje go roztropność – raczej nie robi niczego pochopnie bez dokładnej analizy sytuacji. Swoją rodzinę kot rosyjski niebieski traktuje z oddaniem i uczuciem. Mocno przywiązuje się do jednego opiekuna i nie lubi samotności, toteż jeśli jego ukochany człowiek przez większość dnia przebywa poza domem, powinien postarać się dla niego o towarzystwo jakiegoś czworonoga. Kot rosyjski niebieski jest na ogół zgodny, dlatego może dzielić dom zarówno z innymi kotami, jak i z psem.
Do późnego wieku lubi się bawić, jest ciekawski i wszędobylski. Bardzo chętnie wspina się na wysokości. Kot rosyjski niebieski sprawdza wszystkie zakamarki, jego uwadze nie umknie najdrobniejszy szczegół. Przy takiej dokładności rzadko zdarzy mu się coś zniszczyć. Porusza się bardzo cicho i elegancko.
Kot rosyjski niebieski jest przyjazny, łatwo nawiązuje kontakt i zazwyczaj cieszy się z wizyty gości, gdy przełamie już przysłowiowe „pierwsze lody”. Zdarzają się jednak osobniki, które w stosunku do obcych są nieco bardziej zdystansowane. Takim należy zapewnić spokojny kąt, w którym będą mogły czuć się bezpiecznie.
Z natury domator, nawet gdy ma taką możliwość, niechętnie wychodzi na zewnątrz. Jeżeli chcemy z nim podróżować lub go wystawiać, powinien być przyzwyczajany do tego od małego. Kot rosyjski niebieski nie najlepiej znosi stres i woli unikać tłocznych miejsc.
Kot rosyjski niebieski - kto będzie dla niego najlepszym opiekunem?
Jeśli chcesz kota, który silnie przywiązuje się do swojego opiekuna to rosyjski niebieski będzie dla ciebie odpowiednim wyborem. Pamiętaj jednak, że to zwierzę decyduje, kogo wybierze ze wszystkim domowników na swojego ukochanego człowieka - nigdy odwrotnie. Przedstawiciele tej rasy lubią pieszczoty i zabawę. Odnajdzie się w domu, w którym są dzieci - lepiej jednak dogada się ze starszymi, które w jego towarzystwie będą umiały zachować spokój i szanować przestrzeń osobistą zwierzęcia. Rasa ta nie jest dla osób, które wiele czasu spędzają poza domem i nie są w stanie poświęcić kotu wystarczająco dużo uwagi.
Wady i zalety kota rosyjskiego niebieskiego
Kot rosyjski niebieski – jakie jest? Poznaj jego wady i zalety!
Wady
- zwykle nieśmiały wobec obcych
- źle znosi zmiany miejsc i stres, jego otoczenie powinno być spokojne i stabilne
- nie powinien zostawać sam na zbyt długo
- lubi być w centrum zainteresowania i często upomina się o uwagę
- lubi się wspinać
Zalety
- łatwy w pielęgnacji
- bardzo przywiązuje się do opiekuna, jest wrażliwy i czuły
- uwielbia pieszczoty oraz wszelkie zabawy
- towarzyski, akceptuje inne koty i psy
- odpowiednie dla starszych osób i rodzin dziećmi – nie przejawia zachowań agresywnych
Ile kosztują kocięta rasy rosyjski niebieski?
Za kociaka rasy rosyjski niebieski możemy zapłacić nawet 4000 zł. Pamiętaj - zawsze należy wybierać sprawdzoną hodowlę, która jest prowadzona przez doświadczonego hodowcę.
Ile kosztuje utrzymanie kota rosyjskiego?
Na zaspokojenie podstawowych potrzeb kota rosyjskiego niebieskiego miesięcznie trzeba przeznaczyć około 200 zł.Opieka nad zwierzęciem często wiąże się też z dodatkowymi wydatkami. Warto więc regularnie odkładać pewną kwotę na nieplanowane sytuacje jak na przykład choroba pupila.
Zdrowie kota rosyjskiego niebieskiego
Kot rosyjski niebieski to naturalna rasa, która cieszy się dobrym zdrowiem. Nie słyszy się w ich przypadku o jakichś szczególnych predyspozycjach do chorób o podłożu genetycznym. Jak wiele innych kotów mogą mieć tendencje do kamicy moczowej i niewydolności nerek.
U kotów tej rasy zdarzają się skłonności do zatruć, dlatego też ważne, aby odpowiednio wcześnie zaszczepić je i odrobaczyć. Regularne wizyty u lekarza weterynarii pozwalają zachować w zdrowiu naszego pupila.
Ile żyją koty rosyjskie niebieskie?
Średnia długość życia kota rosyjskiego niebieskiego wynosi od 15 do 18 lat. Bardzo często zdarzają się osobniki, które dożywają do 20 lat.
Pielęgnacja rosyjskiego niebieskiego
Sierść rosyjskiego niebieskiego warto szczotkować raz w tygodniu, częściej zaś w okresie linienia. Kot rosyjski niebieski na ogół uwielbia wszelkie zabiegi pielęgnacyjne. Z racji posiadania krótkiego futerka i niższej produkcji uczulającego nas białka Fel d1 mniej alergizuje, nie jest jednak kotem hipoalergicznym. Ruska należy kąpać tylko wtedy, gdy faktycznie jest taka potrzeba lub zalecił to lekarz weterynarii. Na stan sierści i skóry dobrze wpływa odpowiednia karma, zawierająca nienasycone kwasy tłuszczowe. Regularnie należy też sprawdzać stan uszu, przycinać pazury i myć zęby, aby uniknąć chorób dziąseł i przyzębia.
Wskazówki żywieniowe dla opiekunów
Są to zazwyczaj zwierzaki pełne energii, dlatego powinny dostawać wysokiej jakości karmę, która zaspokoi ich potrzeby. Równocześnie jednak cechuje je z reguły bardzo dobry apetyt, trzeba więc uważać, aby nasz kot nie przytył, szczególnie jeśli został poddany zabiegowi kastracji lub sterylizacji. Kot rosyjski niebieski może być karmiony zarówno wysokiej jakości karmą mokrą, jak i odpowiednio suplementowaną dietą BARF.
Historia rasy rosyjski niebieski
Rosyjskiego kota niebieskiego uważa się za rasę naturalną – zabiegi hodowlane ograniczyły się w jego wypadku do niewielkich zmian w budowie ciała.
Prawdopodobnie pierwsze koty tego typu pochodziły z okolic Archangielska (Rosja północna), gdzie żyły w stanie półdzikim, podobnie jak nasze dachowce. Izolacja geograficzna sprawiła, że ich wygląd nie zmienił się od dziesiątek lat. Niezwykła, podwójna szata to efekt przystosowania się tych zwierząt do surowego i mroźnego klimatu, a niebieskoszary kolor sierści, z charakterystycznym srebrzystym połyskiem, sprawiał, że były mniej widoczne na śniegu.
Niestety futro było dla kota jednocześnie skarbem i przekleństwem. Z jego powodu kot rosyjski niebieski był obiektem polowań. Liczne zagrożenia, którym musiał stawić czoła, wyrobiły w nim silny instynkt przetrwania oraz inteligencję.
Archangielsk jest miastem portowym, nic więc dziwnego, że marynarze często zabierali koty na pokład. Nie tylko po to, by walczyły z gryzoniami i by sprzedać je z zyskiem na drugim brzegu – również dlatego, by przynosiły szczęście. Kot rosyjski niebieski stał się amuletem – maskotką marynarzy.
Z czasem kot rosyjski niebieski trafił na carski dwór. Wielkim miłośnikiem tej rasy był Mikołaj I. Angielska królowa Wiktoria miała aż dwa czworonogi pochodzące z carskiego pałacu. Dzięki marynarzom dotarły około 1800 r. na Wyspy Brytyjskie, gdzie rozpoczęto ich hodowlę. Uznanie rosyjskich przybyszów za zwierzęta rasowe nie było łatwe, zwłaszcza że Anglicy mieli swoje koty brytyjskie. Jednak ostatecznie kot rosyjski niebieski wystąpił na pierwszej kociej wystawie w Kryształowym Pałacu w Londynie w 1871 r.
Początkowo wszystkie niebiesko umaszczone koty, niezależnie od typu, wystawiano w tej samej klasie. Z czasem zdecydowano się na utworzenie dwóch kategorii: kotów typu niebieskiego brytyjskiego i niebieskich innego pochodzenia. Własną klasę kot rosyjski niebieski otrzymał w 1912 r. Zanim oficjalnie przyjęła się obecna nazwa rasy (stało się to w 1918 r.), znany był jako kot niebieski hiszpański, archangielski, maltański lub american blue.
W czasie II wojny światowej większość angielskiej populacji kotów rosyjskich wyginęła. Próbę odnowienia rasy podjęto na początku lat 60. w Szwecji – łączono tam koty rosyjskie z syjamskimi i orientalnymi. Wskutek tych działań liczebność populacji wzrosła, ale rasa zaczęła się upodabniać do typu orientalnego.
Kilka lat później grupa angielskich hodowców postanowiła odtworzyć dawnego kota rosyjskiego. W 1967 r. powołano Russian Blue Breeders’ Association (Stowarzyszenie Hodowców Kota Rosyjskiego Niebieskiego), które rygorystycznie dbało o właściwy dobór reproduktorów, dzięki czemu dzisiaj możemy podziwiać tę rasę w jej pierwotnym kształcie. Ostatnio wyhodowano odmiany czarną i białą kota rosyjskiego, ale większość organizacji felinologicznych ich nie uznaje.
W obecnej hodowli w obrębie ogólnego standardu i wzorca wyróżnia się trzy typy: skandynawski, amerykański i brytyjski. Każdy z nich wykształcił różne cechy. Najbardziej popularny w środowisku hodowców jest typ mieszany, łączący w sobie cechy różnych linii.
Kot rosyjski niebieski w Polsce
Do Polski pierwszy przedstawiciel odnowionej rasy został przywieziony w roku 1990. Był to kocur Ragdaj Czarus.
Ciekawostki o rasie rosyjski niebieski
To kot o nieprzeciętnej urodzie. Ma oczy w kształcie i kolorze kryształów, a do tego pyszczek z wygiętymi ku górze kącikami warg, który wygląda na wiecznie uśmiechnięty. Niektórzy mówią, że kot rosyjski niebieski ma uśmiech Mony Lisy Leonarda da Vinci.
To ulubiona rasa rosyjskich carów i wszystkich marynarzy. Według legendy, kotkę rosyjską niebieską posiadał car Mikołaj II – powierzał jej ponoć największe tajemnice państwowe. Dwie kotki tej rasy posiadał także papież Jan Paweł II w Watykanie.
Przez swoją smukłą i sportową sylwetkę kot rosyjski niebieski nazywany jest „kocim dobermanem”. Sportowa rywalizacja nie jest jednak jego pasją. Tłok, hałas, zamieszanie i towarzystwo innych ludzi bywa dla niektórych osobników nie do zniesienia. Choć hodowcy starali się, by współczesny kot rosyjski niebieski był bardziej śmiały, to nie każdy osobnik posiada cechy pozwalające mu na znoszenie takich stresów.
Istnieje kot rosyjski długowłosy, znany jako nebelung. Jest hodowany jako oddzielna rasa od lat 80. XX wieku.
Obecnie kilka hodowli pracuje nad stworzeniem nowej rasy kotów wywodzącej się z kotów rosyjskich niebieskich – kotów archangielskich, czyli posiadających wszystkie cechy typowych „rusków” poza umaszczeniem – colorpoint, czyli jak u syjama. Co ciekawe, kocięta archangielskie rodzą się białe, a wybarwienie pojawia się u nich w późniejszym wieku.