Nowy gatunek koto-lisa. Już oficjalnie!
Na francuskiej wyspie o nazwie Korsyka, w 2019 odkryto nieznanego wcześniej kota… Wcześniej też go widywano, jednak były to tylko jednostkowe spotkania. Już wówczas sądzono, że prawdopodobnie jest to nowy, niesklasyfikowany dotąd gatunek. Ze względu na wygląd określano go mianem koto-lisa (ang. cat-fox).
W marcu 2023 roku The French Biodiversity Agency ogłosiło, że faktycznie ten wyspiarski dziki kot jest odrębnym gatunkiem, charakterystycznym dla środowiska północnej Korsyki. Najnowsze testy genetyczne potwierdziły, że koto-lisy wyraźnie różnią się od innych kotów leśnych oraz domowych na wyspie. Próbki DNA porównano także z genami żbika europejskiego i natrafiono na wiele różnic.
Jak wygląda koto-lis?
Pewnie zastanawiacie się, jak prezentuje się to stworzenie. Otóż koto-lis (corsican wild cat), podobnie jak żbik europejski, jest dzikim krewniakiem kota domowego i nieco go przypomina. Nie jest zwierzęciem o niebotycznych rozmiarach, jednak jego długość (od głowy do końca ogona) wynosi ok. 90 centymetrów. Cechują go charakterystyczne paski na nogach oraz pręgi na puszystym, niemalże „lisim” ogonie. Ma ciemne umaszczenie pod łapkami i na samym koniuszku ogona i rudobrunatny brzuch. Barwy jego sierści znacznie ułatwiają kamuflaż w korsykańskich lasach. Innym przystosowaniem kota do leśnych warunków życia jest gęsta sierść, która ma zniechęcać pchły i inne pasożyty do atakowania skóry.
https://twitter.com/i/status/1139464997438971904Korsykańska legenda
Po wielu latach niepewności koto-lis wreszcie zdobył prawowity status nowego gatunku dzikiego kota. W międzyczasie zaczęły krążyć wokół niego liczne legendy. Po raz pierwszy na koto-lisa natrafiono w korsykańskim kurniku w 2008 roku. Wówczas nie wiedziano, czy to pojedynczy przypadek, czy przedstawiciel całego, nieznanego dotąd gatunku. W opowieściach ludowych zwierzę postrzegane było jako wyjątkowo agresywny drapieżnik, pożerający stada owiec i kóz pod osłoną nocy. To właśnie tubylcy nadali stworzeniu słynne miano koto-lisa (kors. ghjattu volpe), głównie ze względu na charakterystyczny puszysty ogon.
Wizja naukowców
Po wielu latach badań i obserwacji naukowcom udało się wyciągnąć już sporo wniosków na temat korsykańskiego zwierzęcia. Ustalili np. to, że zasięg poruszania się samca koto-lisa potrafi wynosić aż 3 tysiące hektarów. Ponadto zdumiewa hipoteza naukowa na temat bliskowschodniego pochodzenia dzikiego kota.
Ochrona koto-lisów
Długo wyczekiwane zatwierdzenie unikalności gatunku jest bardzo istotne… Szczególnie w kontekście dbania o liczebność i bezpieczeństwo tych wyjątkowych stworzeń. Teraz będzie można wdrożyć odpowiednie działania, mające na celu ochronę rzadkiej odmiany dzikiego kota, który żyje przecież tylko i wyłącznie na północy francuskiej wyspy.
źródła: phys.org, national-geographic.pl
