Koty długowłose – które rasy imponują najpiękniejszą szatą?

Futro jest atutem każdego kota – pod warunkiem, że je posiada. Nie zapominajmy, że łyse kotki również są wspaniałe i wcale nie potrzebują gęstej i barwnej sierści, by to udowadniać. Jednak w poniższym artykule przedstawimy koty długowłose, które mogą pochwalić się najbujniejszą szatą.

Koty długowłose

Ogólnie rzecz biorąc, podział kocich ras na koty długowłose i koty pół długowłose ma charakter czysto umowny. Jest tak, ponieważ w kociej genetyce nie występuje gen włosa półdługiego. Jest tylko gen długiego włosa. Niektóre mruczki otrzymały od natury wyjątkowo bujne czupryny i to właśnie te okazy pragniemy przedstawić w naszym subiektywnym rankingu najpiękniejszych futer.

1. Kot perski

Bez wątpienia klasyczny kot długowłosy. Persy to najstarsza i chyba najpopularniejsza rasa na świecie. Znana jest już od ponad 500 lat. Długa i delikatna sierść z grubą warstwą podszerstka zdecydowanie wyróżnia persa na tle innych kotów. Ma wiernych fanów na całym świecie. Wzorzec rasy to kot o masywnej budowie ciała, krótkim pyszczku i przepięknej długiej szacie. Ubarwienie kotów perskich nie jest ograniczone przez żadne konkretne kolory. A więc hulaj dusza! Ale nie dla opiekuna – futro tych kotów wymaga systematycznej i intensywnej pielęgnacji.

2. Maine Coon

Okazała sierść, w tym wyjątkowo długa i puszysta kita sprawiła, iż długo posądzano maine coona o pokrewieństwo z szopem-praczem. Jednak jego gęsta sierść to prawdopodobnie efekt warunków, w jakich przyszło mu żyć w surowym stanie Maine oraz wpływ genów kota norweskiego leśnego. Szata doskonale chroni majkuna przed wilgocią – być może stąd jego zamiłowanie do kąpieli. Toaleta ogranicza się do wyczesywania sierści raz na kilka dni. W okresie linienia trzeba robić to częściej i staranniej, by zapobiegać tworzeniu się kołtunów. Ostrożnie z czesaniem ogona! Zbyt mocne działania z grzebieniem mogą znacznie uszczuplić kocią kitę.

3. Angora Turecka

Turecka angora to puszysty kot, o najczęściej białej sierści. Pierwsze koty, które trafiły na wystawy, były białe i przez długi czas tylko takie wystawiano i uznawano za rasowe. Dopiero w 1993 roku standard rasy poszerzono o inne kolory. Jednak do dziś to biała maść jest najbardziej popularna. Jedwabista szata pozbawiona podszerstka nie kołtuni się i nie filcuje – wystarczy wyczesać ją raz w tygodniu. Turecka angora uznawana jest za narodowy skarb Turcji. To właśnie od niej oraz od innych pół długowłosych kotów z Bliskiego Wschodu wywodzi się kot perski.

4. Kot norweski leśny

To kot rodem ze Skandynawii, przystosowany do temperatur rzędu -30 stopni. Surowy norweski klimat stworzył silnego kota, zdolnego do przeżycia w niezwykle trudnych warunkach. Jego sierści nie straszna jest woda. Ponadto jest mrozoodporna – dwuwarstwowa z wełnistym podszerstkiem. Linieje na wiosnę i przed zimą, z wyjątkiem ogona – ten jest tak samo okazały przez cały rok. Włosy są szorstkie, a niektóre bardzo długie – nawet do 30 cm. Na szyi występuje obfita kryza mająca chronić wrażliwą szyję i bogate „portki” na udach. Szata kota norweskiego leśnego nie wymaga pracochłonnej pielęgnacji. Jednak włosie należy wyczesywać ostrożnie, by nie uszkodzić jego struktury.

5. Nebelung

Uważa się, że Nebelung to odtworzona rasa pół długowłosego kota rosyjskiego niebieskiego z czasów wiktoriańskich. Jego nazwa pochodzi z jęz. niemieckiego i oznacza „stworzony z mgły”. Świetnie obrazuje to srebrzystą i połyskliwą poświatę, jaka otacza kota. Ubarwienie zawsze jest niebieskie. Wszelkie przebarwienia dyskwalifikują czworonoga jako kota hodowlanego i wystawowego. Dodatkowo, charakterystyczne dłuższe włosy na końcu ogona upodabniają go do rozłożonego parasola albo aureoli. Nebelung porusza się z taką gracją, iż sprawia wrażenie, jakby płynął. To cudowny kot, którego sierść jest wyjątkowym atutem.

6. Kot syberyjski

Kot syberyjski to rasa naturalna, powstała bez ingerencji człowieka. Jego unikatowe cechy rozwinęły się na rodzimej Syberii. Szata kota syberyjskiego miała chronić go przed zimnem. Kryza na szyi – od ugryzień innych drapieżników, a „portki” i włosy między opuszkami – przed odmrożeniami. Szata nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji – wystarczy wyczesać ją raz na kilka dni. Jednakże „syberyjczyk” na ogół nie przepada za czesaniem – to nie jest typowy elegant, wciąż tkwi w nim gdzieś głęboko dzikusek z wiecznej zmarzliny – dlatego należy przyzwyczajać go do zabiegów pielęgnacyjnych od małego.

7. Ragdoll

Ragdoll cieszy się opinią „kota doskonałego”. Co więcej, doskonałe wydaje się także jego piękne i puchate futro. Szata ragdolla jest łatwa w pielęgnacji. Dzięki występowaniu miękkiego i niewielkiego podszerstka nie wykazuje tendencji do linienia i kołtunienia, z wyjątkiem strefy za uszami. Trzeba więc szczególnie dbać o te miejsca. Ragdoll powinien mieć białe „rękawiczki”, „skarpetki” oraz biały nieprzerwany pas od brody przez brzuch do nasady ogona. Organizacje są bardzo wymagające, jeśli chodzi o idealne umaszczenie tego kota.

Te koty długowłose zdecydowanie mają się czym pochwalić. Ich piękne futra oraz ciekawe umaszczenia sprawiają, że są wyjątkowe, a kociarze zdecydowanie mają w czym zanurzyć dłonie podczas głaskania tych pupili. Co więcej, mają także zapewne co odkurzać 🙂